Korpusfil: Jørgensen & Saletnich (ed.): Synder og pavemakt : botsbrev fra den Norske kirkeprovins og Suderøyene til pavestolen 1438-1531 . Misjonshøgskolens forlag, 2004 , s. 125-187

Digital corpus and dictionary of Norwegian Medieval Latin texts

Nasjonalbiblioteket 2019

Publiseres som del av digitalt tekstkorpus, kun latinsk tekst er tatt med.

[125] 
Corona Norvegiae
P.A. vol.9, fol 384r
Rubrica: De confessionalibus p‹er› 1 petuis.
Dorothea regina Dacie, Suecie et Norwegie petit ‹litteras confessionales
in› perpetuum ‹valituras›.
Fiat de speciali, Philippus
Rome, vii kal. mart. ‹anno tertio domini Pii pape ii›
[126] 
Nidrosiensis Diocesis
P.A. vol. 2bis, fol. 307r
[Ingen rubrikkangivelseֽ
Exponit Sanctitati Vestre Ericus Yngermundi subdiaconus Nidrosiensis diocesis quod ipse olim cum duobus sociis subdiaconis reversus fuerat de nupciis. Interrogavit horum unum ubi esset mappa sua. Qui ebrius respondit verbis nephariis: 'numquid ego sum custos mappe tue?', et evaginando
[127] 
cultellum suum magnum voluit percutere eius caput. Sic duo vulnera magna in brachio suo infinxit et plura dedisset peiora, nisi ipse exponens aufugisset percurrendo de eo plus quam ad iactum baliste. Ipse autem ebrius cursu festinus sequebatur cum cultello evaginato. Ut autem exponens lassus, videns periculum mortis non posse evadere nec aliquam defensionem apud se habendo, arrepto lapide in cursu quem retroiecit et ex casu tetigit caput eius, ‹qui› sine tamen aliqua effusione sanguinis cecidit in terram. Quo viso exponens, plorando et dolendo ‹plus› quam ibi debuisset, impletum pilleum aqua plus quam tricesies fudit super caput eius, tot ut cicius deberet resurgere. Ipse autem ebrius spiritum emisit. Cum autem, Pater, dictus exponens in morte dicti ebrii non fuit culpabilis alias quam se defendendo a morte imminente cupiatque ex magno devotionis fervore ad sacros ordines promoveri et ‹in› illis etc. ‹ministrare›, supplicat etc. quatenus ipsum a reatu homicidii huiusmodi absolvi mandare ‹dignemini› secumque super ministerio ‹dispensari›.
Fiat ut infra, N‹icolaus›, de speciali.
‹Florentie›, non. dec. ‹anno undecimo domini Eugenii pape iv›.
3) P.A. vol. 6, fol. 39r
Rubrica: De confessionialibus perpetuis
Dignetur Sanctitas Vestra devotis infrascriptis literas confessionales perpetue duraturas misericorditer concedere de gratia speciali, D‹ominicus›.
….
Botulfo Benedicti canonico ecclesie Nidrosiensi litteras confessionales ad vitam.
….
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, xvii kal. apr. anno tertio mcccclviii ‹domini
Calixti pape iii›.
4) P.A. vol. 6, fol. 44v
Rubrica: De confessionalibus perpetuis
‹Dignetur Sanctitas Vestra devotis infrascriptis literas confessionales perpetue duraturas misericorditer concedere de gratia speciali, Dominicus.›
….
Iohanni Baronis canonico Nidrosiensi etc.
….
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, xv kal. iul. anno quarto‹domini Calixti pape iii›.
[128] 
5) P.A. vol. 6, fol. 420v
Rubrica: De uberioribus
Supplicat Beatitudini Vestre devotus vester Alanus Petri clericus Nidrosiensis diocesis quatenus cum eo, cum quo dudum super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, ut eo non obstante ad omnes minores ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, cui cura non imminet animarum, obtinere possit, auctoritate ordinaria fuit dispensatum, cuius dispensationis vigore ad omnes minores ordines huiusmodi rite et legitime promotus fuit, adhuc nullum beneficium assecutus, quod dicto non obstante defectu ad omnes sacros et presbiteratus ordines promoveri et unum aliud beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, si sibi alias canonice conferatur una cum beneficio, quod ipsum vigore prime dispensationis obtinere contigerit, dummodo beneficia ipsa sint invicem compatibilia, recipere et retinere, 2 libere et licite recipere valeat et insimul retinere, dispensari, et nihilominus reverendo in Christo patre domino episcopo Stavangrensi attento, quod in dicta diocesi Nidrosiensi, que ecclesia metropolitana est, archiepiscopus neque vicarius non existit, propter hoc quod tres sunt in eodem de archiepiscopatu collitigantes, nec etiam est alius episcopus proximior illo ipso Stavagren. predicto, et etiam cum ibi habeat probatores sufficientes, quatenus cum eodem oratore, ut premittitur, dispenset, et postquam cum ipso, ut prefertur, dispensavit, eundem oratorem ad omnes etiam sacros et presbiteratus ordines antedictos temporibus a iure statutis, ut more promoveat, committere et mandare, ipseque orator ab eodem episcopo eosdem ordines suscipere possit et valeat libere et licite, sibi ac eidem episcopo promovendi huiusmodi licentiam et facultatem concedere misericorditer dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali ut petitur, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome ‹apud Sanctum Petrum›. iii non. mart. anno secundo ‹Calixti pape iii›.
6) P.A. vol. 9, fol. 178r
Rubrica: De diversis formis
Sigowardus Brandel laicus Nidrosiensis diocesis quendam clericum interfecit, quare excommunicationis sententiam incurrit et reatum clericidii commisit. Petit absolvi.
Fiat in forma, Philippus.
Rome, iii non. iul. ‹anno tertio Pii pape ii›.
[129] 
7) P.A. vol. 11, fol. 291 v
Rubrica: De defectu natalium
Eskillus Simonis scolaris Nidrosiensis diocesis de soluto et soluta genitus petit secum dispensari, ut eo non obstante ad omnes possit promoveri ordines et beneficia cum cura vel sine cura obtinere.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, vi id. febr. ‹anno quinto domini Pii pape ii›.
8) P.A. vol. 12, ff. 173r-v
Rubrica: De uberiori
Augustinus Iacobi acolitus Nidrosiensis diocesis, cum quo alias super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, ut eo non obstante defectu ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum sine cura ‹obtinere possit›, extitit auctoritate ordinaria dispensatum, vigore cuius dispensationis ad ordinem acolitatus se promoveri fecit, petit secum ‹dispensari› ut ad omnes ordines promoveri possit et unum aliud beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura ‹obtinere›, dum tamen sit compatibile, aut canonicatus et prebenda in collegiata ecclesia fuerit et cum potestate permutandi.
Fiat ut petitur de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, vi id. maii ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
9) P.A. vol. 23, fol. 94v
Rubrica: De diversis formis
Johannes Sinopoli presbiter Nidrosiensis alias quendam presbiterum vicarium in spiritualibus dicti episcopi Nidrosiensis percussit et vulneravit, propter quod excommunicationis sententiam incurrit in tales per processus apostolicos et alias a iure promulgatam. Cum autem dictus vicarius plene convaluerit etc., petit absolvi a dicta sententia et excessis huiusmodi ac peccatis suis aliis etc.
Fiat de speciali et expresso, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum. non. nov. anno quarto domini Sixti pape quarti.
10) P.A. vol. 23, fol. 98r
Rubrica: De diversis formis
Olavus Stenonis laicus Nidrosiensis diocesis olim, postquam cum quadam Ingeburga in Lunte eiusdem diocesis matrimonium publice per verba de presenti contraxerat illudque carnali copula consumaverat, quandam Hildam Petri mulierem sororem Ingeburge uxoris sue carnaliter cognovit et prolem ex ea suscitavit, propter quod iure exigendi debitum coniugalem
[130] 
privatus extitit, ‹petit› quod ipsum ab huiusmodi incestus et fornicationis reatibus absolvere eumque, ut dicte sue mulieri debitum coniugale reddere et 3 ab ea exigere possit et valeat dispensari dignemini.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens. Et committatur vicario capituli sede vacante.
Rome, viii id. dec. anno quarto domini Sixti pape quarti.
11) P.A. vol. 23, fol. 251v
Rubrica: De defectu natalium
Olavus Iclinnig presbiter Nidrosiensis diocesis ‹petit› quatenus secum super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, dispensari misericorditer mandare dignemini, ut in prima forma de gratia speciali.
Fiat de ‹speciali, Antonius, episcopus Lunensis, regens. ›
Rome apud Sanctum Petrum, xvii kal. ian. anno quarto domini Sixti pape quarti.
12) P.A. vol. 23, fol. 251v
Rubrica: De defectu natalium
Similem gratiam facientes Brigero Islennig presbitero dicte ‹Nidrosiensis› diocesis de soluto genito et soluta ‹petenti quatenus secum super defectu natalium, quem patitur, dispensari misericorditer mandare dignemini, ut in prima forma de gratia speciali›.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xvii kal. ian. anno quarto domini Sixti pape quarti.
13) P.A. vol. 23, fol. 252r
Rubrica: De defectu natalium
Benedictus Botolphi scolaris Nidrosiensis diocesis ‹petit› quatenus secum super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, dispensari mandare dignemini, in prima forma de gratia speciali.
‹Fiat de speciali, Antonius, episcopus Lunensis, regens. ›
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. dec. anno quarto domini Sixti pape quarti.
14) P.A. vol. 23, fol. 252r
Rubrica: De defectu natalium
Similem gratiam facientes Mathie Olavi scolari Nidrosiensis diocesis de presbitero genito et soluta ‹petenti quatenus secum super defectu natalium, quem patitur, dispensari mandare dignemini, in prima forma de gratia speciali›.
[131] 
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. dec. anno quarto domini Sixti pape quarti.
15) P.A. vol. 28, fol. 134v
Rubrica: De diversis
Iohannes Iacobi presbiter Nidrosiensis diocesis ‹exponit› quatenus ipse causa devotionis sepe missam celebrare desiderat, sed sepe contingit ipsum ad diversas mundi partes declinare, quare huiusmodi desiderium suum adimplere non valeat. Supplicat etc. quatenus sibi constitutionibus et ordinibus provincialibus et synodalibus non obstantibus in quacumque diocesi, ubi ipsum declinare contigerit, missam celebrare possit, misericorditer licentiam impartiri dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali sine preiudicio, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. febr. anno octavo domini Sixti pape iiii.
16) P.A. vol. 29, ff. 181v-182r
Rubrica: De declaratoriis
Frater Johannes Albertius professus monasterii Sancte Sedis, ordinis Sancti Augustini canonicorum regularium, Nidrosiensis diocesis in regno Norwegie ‹exponit› quod, cum alias archiepiscopus Nidrosiensis, ut pastor bonus animadvertens quod quondam Andreas parochialis ecclesie Verdal dicte diocesis et in regno predicto site plebanus ad tres annos seu quasi infirmitate laboraret, adeo quod cure parochialis ecclesie predicte ipse preesse minime valuit, priorem dicti monasterii Sancte Sedis, ut unum de fratribus conventus dicti sui monasterii ydoneum, qui vices dicti quondam Andreas plebani infirmi sic ipsius auctoritate tunc commissa suppleret, comitteret, rogavit. Deinde dictus exponens ob hec de anno Domini mcccclxxviii die tertia mensis augusti ad dictum quondam Andream tunc adhuc in humanis infirmitate laborantem destinatus venit vicesque cure et administrationis ipsius etiam post mortem eiusdem et dicte sue ecclesie ad sex quasi menses exercuit. Dicto quondam Andrea plebano interim vita functo post eius obitum dictus archiepiscopus, adhuc pastorali suo officio maiorem curam de omnibus ipsius ecclesie gerens, ipsi exponenti curam et administrationem omnimodam commisit, tam in spiritualibus quam temporalibus. Et quia ipse exponens in familia domus dicte ecclesie quandam mulierem Margaritam sexagenariam seu circa cum eius viro, dicti quondam Andree plebani familiari, superstitem ‹habuit›, olim a quodam laico, ut fertur, ob iniuria et verba opprobriosa quodam malleo seu capite cuiusdam securis dorso et manu sinistra eius fractis nondum sanatam et adhuc presertim tempestate aeris claudicantem, infirmam repertam, ob ipsius oris
[132] 
indomiti mala et contumeliosa verba sibi exponenti facta, et dictam castigare volens, motus quodam baculo parvo primo eandem in ipsius femore, secundo in brachio aliquando, ut prefertur, ruptis nondum bene sanatis, et tertio in manu sana dextra eiusdem ictibus seu plagis vicissim datis percussit, que postea quinto die mortua est, locis minime tamen letalibus neque letaliter, quamvis ipsa coram aliquibus se ob hoc, ut verius creditur odio seu invidia se premendo mortem accepisse asserebat. Quoniam tamen multi, Sancte Pater, agnoscentes eandem ex ictibus exponentis modicis vestigiis in ipsius corpore apparentibus vix mortem ipsam accepisse credunt et dicunt, ‹supplicat exponens› quatenus ipsum nullum homicidii reatum incurrisse neque excommunicationis sententiam seu irregularitatem et infamie maculam sive notam premissorum occasione incurrisse dignemini declarari mandare, ut in forma.
Fiat ut infra, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens; videat eam dominus Nucerinensis, Iul‹ianus›; committatur ordinario, si vocatis vocandis constiterit quod dicta mulier non dictis percussionibus expositis, que alias mortem inferre non consuevissent, sed ex vulneribus antiquis obierit et de aliis expositis, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, iii id. ian. anno nono domini Sixti pape ‹quarti›.
17) P.A. vol. 29, fol. 233v
Rubrica: De defectu natalium
Infrascripti omnes et singuli petunt cum ipsis dispensari super defectibus natalium, quos respective patiuntur, ‹ut› ad omnes sacros ordines et beneficium ecclesiasticum ‹promoveri possint›, etiam si cura habeat animarum, pro quolibet in prima forma de gratia speciali.
….
Andreas Dronderii scolaris Nidrosiensis de soluto et soluta genitus.
….
Fiat de speciali pro omnibus, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. febr. anno nono domini Sixti pape quarti.
18) P.A. vol. 29, fol. 267v
Rubrica: De ‹confessionalibus› perpetuis, Cupientes
Dignetur Sanctitas Vestra personis infrascriptis litteras confessionales perpetuo duraturas misericorditer concedere de gratia speciali.
….
Halstano Solle canonico Nidrosiensi.
….
[133] 
Fiat de speciali pro omnibus, Iul‹ianus›, episcopus Sabinensis.
Rome apud Sanctum Petrum, v kal. febr. anno nono domini Sixti pape quarti.
19) P.A. vol. 30, fol. 125r
Rubrica: De matrimonialibus
Nicolaus Andree laicus et Solnee mulier Nidrosiensis diocesis petunt dispensationem de contracto et consumato ‹matrimonio› ignoranter in tertio et quarto affinitatis gradu et prole subsecuta ex eo proveniente, quod quedam mulier, quam dictus Nicolaus prius actu fornicario cognovit, dicte Salnee [sicֽ tertio et quarto consanguinitatis gradu erat coniuncta, cum legitimatione prolis suscepte et exinde suscipiende, de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; et cum literis declaratoriis super tertio et quarto; fiat, Iul‹ianus›.
Rome apud Sanctum Petrum, xviiii kal. sept. anno decimo domini Sixti pape quarti.
20) RA. vol. 34, fol. 279r
Rubrica: De prima forma
Thomas Henrici et Magnus etiam Henrici fratres carnales scolares Nidrosiensis diocesis de presbitero et soluta geniti ‹petunt cum ipsis dispensari super defectibus natalium, quos respective patiuntur. ‹ut› ad omnes sacros ordines ‹promoveri› et beneficium ecclesie ‹obtinere possint›, etiam si curam habeat animarum, de gratia speciali›.
Fiat de speciali, F‹ranciscus›, electus Ananiensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, vii kal. nov. anno primo domini Innocentis pape viii.
21) P.A. vol. 37, fol. 342r
Rubrica: De ‹confessionalibus› perpetuis, Cupientes, sententiis generalibus et altaribus portatilibus
Infrascripte persone petunt eis et cuilibet earum literas confessionales in forma 'Fervens' concedi perpetuo duraturas, de gratia speciali.
Saxo Gunari canonicus Nidrosiensis.
Ulfanus ar‹chi›diaconus Nidrosiensis.
Asgottus canonicus Nidrosiensis.
‹Fiat de speciali, Iulianus, episcopus Brethonoriensis, regens›.
Rome apud Sanctum Petrum, ii kal. iun. anno quarto domini Innocentii pape viii.
22) P.A. vol. 42, fol. 200v
Rubrica: De diuersis
Martinus de Finlandria presbiter Nidrosiensis diocesis ‹exponit› quod ipse
[134] 
olim manus violentas in quendam presbiterum religiosum citra sanguinis effusionem temere iniecit, propter quod excommunicationis incurrit sententiam in tales generaliter promulgatam, et sic ligatus, tamquam simplex et iuris ignarus et non in contemptum clavium, divina celebravit officia et alias immiscuit se eisdem.
Cum autem, Pater Sancte, idem presbiter non sit effectus inhabilis ad divina, supplicatur igitur Excellentissime Sanctitati Vestre pro eiusdem exponentis parte quatenus eum ab excommunicationis sententia et excessibus huiusmodi absolvi ac cum eo super irregularitate ex premissis contracta misericorditer dispensari mandare dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Bricthonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, iii non. febr. anno primo domini Alexandri pape vi.
23) P.A. vol. 43, fol. 286v
Rubrica: De declaratoriis
Iohannes Iohannis clericus Nidrosiensis diocesis exponit quatenus, cum ipse olim in diocesi Gueriniensi cum certis aliis clericis collationem faceret, certis verbis precedentibus ac per quendam Petrum Elaon clericum
[135] 
Starensis diocesis lacessitus eundem Petrum non tamen letaliter percussit et vulneravit. Demum quidam Iohannes Clam clericus Stavagarensis diocesis et antea per ipsum Petrum percussus prefatum Petrum cum quodam cultello percussit et vulneravit, ex qua quidem percussione ultima dictus Petrus, sicut Domino placuit, expiravit.
Cum autem prefatus exponens eundem Petrum letaliter non percusserit, nec ut interficeret, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit et ad hoc alias auxilium, consilium et favorem non prestiterit, sed de ipsius morte ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, et cupiat ad omnes etiam sacros et presbiteratus ordines promoveri et in eis Domino perpetuo famulari ac sibi in futurum conferentia beneficia ecclesiastica recipere et retinere posse, a nonnullis tamen simplicibus et iuris ignaris ac ipsius exponentis forsan emulis asseritur exponentem ipsum premissorum occasione homicidii reatum incurrisse ac irregularitatis notam contraxisse et propterea ad dictos ordines promoveri ac beneficia huiusmodi recipere et retinere non posse, ad ora igitur talium et aliorum etc. ‹super his forsan in futurum sibi obloqui volentium obstruenda supplicat› quatenus eum premissorum occasione homicidii reatum ‹nullatenus› incurrisse ‹nec› irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus ad dictos ordines promoveri et in eis et altaris ministerio ministrare ac beneficia huiusmodi recipere et retinere posse, declarare dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; videat eam dominus Franciscus Brevius, Iul‹ianus›; committatur ordinario, ut si notatis notandis sibi constiterit, quod ex secunda percusssione defunctus omnino decesserit, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, iii kal. ian. anno secundo domini Alexandri pape sexti.
24) P.A. vol. 46, ff. 256r-v
Rubrica: De diuersis
Frater Iohannes Alberti presbiter professus monasterii Sancte Sedis prope Nidrosiam, ordinis Sancti Augustini canonicorum regularium, Nidrosiensis diocesis exponit quod, cum ipse olim de sui superioris licentia in parochiali ecclesia Verdal dicte diocesis curam exerceret animarum, quandam Margaritam mulierem servitricem rectoris dicte ecclesie, in sexagesimo vel circa sue etatis anno constitutam et pluribus etiam incurabilibus infirmitatibus gravatam, propter nonnulla verba iniuriosa dicto exponenti prolata quodam parvo baculo in superiori parte alterius cruris sui tribus ictibus percussit, non tamen letaliter; que quidem mulier ex prioribus suis infirmitatibus ac aliis sibi supervenientibus, non tamen ex dictis percussionibus, post octo dies, sicut Domino placuit, expiravit.
Cum autem dictus exponens in morte dicte mulieris, alias quam ut premittitur,
[136] 
culpabilis non fuerit, sed de ea ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque in suis ordinibus ministrare ac sibi in futurum conferenda beneficia ecclesiastica recipere et retinere, dubitat tamen propter premissa homicidii reatum incurrisse et irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse et propterea in suis ordinibus ministrare et beneficia huiusmodi recipere et retinere non posse, supplicat etc. quatenus eum ab homicidii reatu, si quem propterea incurrit, ad cautelam absolvi, demum cum eo super irregularitate ex premissis contracta quodque premissis non obstantibus in omnibus suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et beneficia huiusmodi recipere et retinere valeat, dispensari omnemque inhabilitatis notam et infamie maculam ex premissis insurgentem circa eum penitus aboleri misericorditer mandare dignemini de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; et committatur episcopo Bergensi quia dictus exponens ordinarium suum habet in parte suspectum; fiat, Iul‹ianus›.
Rome apud Sanctum Petrum, iii kal. maii anno sexto domini Alexandri pape sexti.
25) P.A. vol. 47, fol. 463r
Rubrica: De declaratoriis
Storcarus de Norvegia clericus Nidrotiensis diocesis exponit quod olim ipso de eius hospitio ad collegium sive studium universale in civitate Upsaliense transeunte cuidam aurifabro laico quandam securim habenti in platea commoranti a casu obviavit, qui quidem laicus, quo spiritu nescitur nisi maligno ductus, eidem exponenti inermi cum dicta secure vim intulit, ex qua, nisi illam vi repulisset, et mortis periculum incurrisset. Idem exponens se defendendo et vim huiusmodi vi repellendo dictum laicum cum eadem securi percussit et vulneravit, ex quo quidem vulnere sibi illato debita fortasse medela non adhibita post paucos dies, sicut Domino placuit, expiravit.
Et licet dictus exponens operam rei illicite non dederit, ex qua idem laicus ad inferendum eidem vim huiusmodi impulsus aut provocatus fuerit, in morteque ipsius laici, alias quam ut premittitur, culpabilis non sit, sed de ea ab initimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore ad omnes etiam sacros et presbiteratus ordines promoveri etc, quia tamen a nonnullis simplicibus et iuris ignaris et ipsius exponentis forsan emulis asseritur exponentem ipsum premissorum occasione homicidii reatum incurrisse et irregularitatis maculam contraxisse et propterea ad dictos ordines minime promoveri posse, ad ora igitur talium etc. obstruenda supplicat etc. quatenus ipsum premissorum occasione nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus ad dictos ordines
[137] 
promoveri et in ipsis, postquam promotus fuerit, etiam in altaris ministerio ministrare et beneficia ecclesiastica per eum forsan obtenta et in futurum sibi canonice conferenda recipere et retinere libere et licite posse, declarari mandare misericorditer dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; videat eam dominus Do‹minicus› de Iacobatiis, Iul‹ianus›; committatur episcopo Upsaliensi ut vocatis vocandis constito de assertis et quod cum moderamine inculpate tutele se defenderit nec mortem etiam fugiendo aliter vitare valuerit, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, iii non. apr. anno septimo domini Alexandri pape vi.
26) P.A. vol. 48, ff. 428r-v
Rubrica: De diversis
Frater Johannes Petri presbiter professus monasterii Insulensis, ordinis Predicatorum, Aresiensis diocesis exponit quod, cum ipse alias in conventu Nidrosiensi eiusdem ordinis existeret et quodam die absque licentia prioris superioris eiusdem conventus per unam horam conventum seu monasterium ipsum exivisset, prior dicti monasterii quibusdam clientibus mandavit quod dictum exponentem reducerent. Dicti vero clientes armati exeuntes dictum monasterium et prefatum exponentem, qui sponte redeundo illis obviam veniebat, invaserunt illumque gladiis, securibus et pugionibus ac cultellis percusserunt et adeo enormiter vulneraverunt, quod fere nihil sui corporis relinquerant intactum. Idem vero exponens, videns sibi mortis periculum inevitabile et aufugere non posse, quendam parvum cultellum, quem apud se habebat, evaginavit et se defendendo quendam ex dictis clientibus pectore vulneravit, unde idem cliens, sicut Domino placuit, post aliquos dies expiravit. Cum autem, Pater Sancte, dictus exponens in morte prefati clientis, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit, sed de ea ab intimis doluit, prout dolet de presenti, cupiatque in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare, supplicat humiliter Sanctitati Vestre dictus exponens quatenus ipsum ab homicidii reatu et excessibus huiusmodi ad cautelam absolvi secumque super irregularitate, si qua premissorum occasione contraxit, quodque in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et ad omnes administrationes et officia sui ordinis dumtaxat eligi et assumi libere et licite possit, simili cautela dispensari omnemque infamie maculam sive inhabilitatis notam ex premissis insurgentes circa eum penitus aboleri mandari misericorditer dignemini de gratia speciali et expresso. Fiat de speciali et expresso, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; et committatur episcopo Milopotamensi ad presens in Romana Curia residenti attento, quod orator sufficientes probationes ad hoc sibi necessarias habeat in eadem; fiat, Iul‹ianus›.
Rome apud Sanctum Petrum, xvii kal. febr. anno octavo domini Alexandri pape vi.
[138] 
27) P.A. vol. 49, fol. 64r
Rubrica: De matrimonialibus
Iacobus Nicolai Legiferi in Stich laicus et Ymgreda filia Amundi Torgilli mulier Nidrosiensis diocesis petunt cum ipsis dispensationem de contrahendo ‹matrimonio› in quarto consanguinitatis gradu, et huiusmodi impedimentum ignorantes pluries se actu fornicario cognoverunt et prolem procrearunt, necnon ipsos a reatu fornicationis huiusmodi absolvi cum legitimatione prolis ‹suscepte et› exinde suscipiende, de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xviii kal. dec. anno nono domini nostri Alexandri pape sexti.
28) P.A. vol. 49, fol. 800r
Rubrica: De confessionalibus perpetuis et altaribus portabilibus ac Cupientes
Symon Amarii laicus et Helge eius uxor Nidrosiensis diocesis petunt literas confessionales in forma 'Fervens' de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brittonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xvii kal. ian. anno nono domini Alexandri pape sexti.
29) P.A. vol. 59, ff. 363v-364v
Rubrica: De diuersis materiis
Absolutio ab homicidio - Villareal Tur. xxii.
Bawaldus Laurentii presbiter Nidrosiensis diocesis ex Mozwagen exponit quod postquam alias ipse in quadam domo sui cuiusdam amici cum aliis honestis Christianis cenasset et quondam Glodlacus Erici olim eiusdem oratoris famulus inibi supervenisset et crapula atque ebrietate incensus cum pluribus rixare et ad iniurias provocare cepisset, atque quendam Iunonem etiam famulum ipsius oratoris ad illius latus iacentem proruens apprehendisset et calcarasset et alias iniurias ei et aliis irrogasset, idem orator premissa egre ferens eundem Glodlacum, prout debebat more boni magistri, famulum increpare et verbaliter reprehendere cepit, et licet idem Glodlacus castigationem et reprehensionem huiusmodi ut bonus famulus et verecundus amplecti debuisset, nichilominus crapula et ebrietate victus superbe iracunde magistro suo oratori predicto irreverenter respondit, quibus superbie et iracundie et ebrietati huiusmodi famuli dictus orator parere non valens quandam alapam maxillis eiusdem famuli intulit, ex cuius ictu eum in terram prostravit, dicens: 'abi dormitum, cervisie vorago!' aut talia similia verba ipseque famulus eadem ebrietate victus a terra surgens cultellum, quem ad latus habebat, evaginare cepit, que idem orator videns etiam timens eundem ebrium sibi vulnera illaturum et forsan eum interfecturum,
[139] 
cultellum parvum, quem secum deferebat, etiam evaginavit et ad se defendendum dictumque ebrium a se expellendum in manu sibi preposuit et licet idem orator eundem ebrium cum dicto cultello tangere noluisset, idem tamen ebrius in cultellum oratoris huiusmodi irruens quoddam vulnus in pectore assumpsit, ex quo quidem vulnere malo regimine seu petulantia seu ebrietate predictis idem vulneratus post aliquos dies, sicut Domino placuit, expiravit.
Vestra Paternitas: licet idem orator in mortem dicti defuncti, de qua ab intimis dolet, minime aspiraverit nec de ea, alias quam ut premittitur, culpabilis fuerit, sed premissa casu acciderint et quasi inculpabilis esse videatur, quia tamen bonarum mentium est ibi timere culpam, ubi culpa minime reperitur, cuperetque, Pater Sancte, a reatu homicidii, si quem propter ea incurrit, tutiori pro cautela absolvi ac in suis ordinibus etiam in altaris ministerio manere, supplicat quatenus oratorem ipsum ab homicidii reatu, si quem propter premissa incurreret, ad cautelam et excessibus huiusmodi necnon peccatis etc. absolvi, super irregularitate, si quam ex premissis contraxit, quodque premissis non obstantibus in per eum susceptis ordinibus etiam in altaris ministerio manere ac per eum forsan obtenta sine alicuius preiudicio retinere et in futurum sibi canonice conferenda beneficia ecclesiastica cum cura et sine cura, que quot et qua sunt invicem tamen se compatibilia recipere et retinere libere et licite possit et valeat, auctoritate apostolica dispensari cum eodem, omnemque etc. ‹inhabilitatis notam› aboleri dimittere et mandare dignemini de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, M‹ercurius›, regens; et committatur Millopotamensi et Leglinensi episcopis dominis venerabilibus penitentiariis in Romana Curia residentibus et eorum emulis; fiat, M‹ercurius.
Rome apud Sanctum Petrum, xiii kal. aug. anno tertio Leonis pape decimi.
30) P.A. vol. 60, fol. 380v
Rubrica: De illegitimis
Gonini Tur. ii 1/2.
In prima forma tantum pro parte Petri Olavi scolaris Nidrosiensis diocesis de soluto ‹geniti› et soluta ‹petitur, ut non obstante defectu natalium ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et in ipsis ministrare›.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, regens; et committatur episcopo Leglinensi Sanctitatis Vestre penitentiario ad presens in Romana curia residenti, quia orator est presens in eadem; fiat M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, id. iul. anno quarto Leonis pape x.
31) P.A. vol. 61, fol. 375r
Rubrica: De illegitimis
Idem ‹Hominis› Tur. iii.
Similis de illicito et damnato coitu procreato pro Eymondo Halmardi clerico
[140] 
Nidrosiensis diocesis ‹petitur in prima forma tantum, ut non obstante dicto defectu possit ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere›.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. maii anno quinto Leonis pape x.
32) P.A. vol. 72. ff. 85r-v
Rubrica: De diversis materiis
Relaxatio iuramenti - N‹icolaus› Gladiatoris Tur. xv
Devota creatura vestra Olavus Engelberti Dei gratia modernus episcopus Nidrosiensis exponit quod alias ipse tunc per capitulum dicte ecclesie pastoris solatio destitute in archiepiscopum electus, cum ad Romanam curiam et sanctam sedem apostolicam super provisione et prefectione sua ad dictam ecclesiam personaliter accederet illustremque dominum Cristiernum Dacie et Norwegie regem tunc ab eisdem regnis per quosdam eiusdem hostes et inimicos expulsum pro certis ad Sanctitatem Vestram et nonnullos sancte Romane ecclesie cardinales commendaticiis adivisset, prefatus rex, quo spiritu ignoratur ductus, quoddam iuramentum pluribus et variis articulis munitum exorbitans et preiudiciale ac contra dictam ecclesiam Nidrosiensem et ecclesiasticam libertatem ab eodem archiepiscopo extorsit, quod quidem iuramentum nomine proprio et sigillo prefati archiepiscopi fulcitum penes dictum regem dimittere metu et timore coactus fuit. Cum autem dictus archiepiscopus huiusmodi iuramentum absque salutis proprie interitu et non sine magno dampno et dicte ecclesie sueque diocesis periculo prope illustrissimum dominum Fredericum novum regem regnum Datie nunc tenentem servare non possit et propterea supplicat huiusmodi iuramentum sibi simpliciter relaxari, supplicat etc. quatenus iniuncta inde eidem a temeritate iurandi huiusmodi absolutione debita prima pro modo culpe penitentia salutari iuramentum predictum sibi simpliciter relaxari et illius observantiam minime teneri mandari, ita quod si tempore procedente dominum Cristiernum ad possessionem dictorum regnorum redire contigerit, quod tunc et eo casu prefatus archiepiscopus clebito iuramenti sic ab eo extorti non teneatur ad alia quam ‹que› olim regibus Norewegie per archiepiscopum Nidrosiensem pro tempore existentem prestari sint solita et consueta, quodque huiusmodi iuramentum sic violenter extortum ad solitam et consuetam formam iurandi, si quod archiepiscopus huiusmodi regi Norwegie prestare obligatus foret, reductum sit et esse censeatur, in contrarium facientibus non obstantibus quibuscumque, dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, episcopus Balneoregiensis, regens; committatur abbati monasterii Holmensis Nidrosiensis diocesis; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, viiii kal. ian. anno primo Clementis pape vii.
[141ֽ
33) P.A. vol. 72, ff. 86v-87r
Rubrica: De diversis materiis
Licentia dispensandi cum xx bastardis - N‹icolaus› Gladiatoris Tur. ei 1/2. Devota creatura vestra Olavus Engelberti modernus archiepiscopus Nidrosiensis supplicat quatenus sibi cum viginti scolaribus defectu natalium ex quocumque illicito et damnato coitu etiam ex quibusvis personis secularibus vel regularibus patientibus ac clericali caracteri ascribi desiderantibus, quod eo non obstante defectu quilibet ipsorum clericali caractere insigniri ac ad omnes etiam sacros et presbiteratus ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit et valeat, dispensare et indulgere dignemini, proviso quod, postquam cum viginti illegitimis, ut prefertur, dispensaverit et eisdem fidem de huiusmodi dispensationis licentia ‹fecerit›, super presentibus conficiendis eidem creature nullatenus denuo suffragentur, de gratia speciali.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, episcopus Balneoregiensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viiii kal. ian. anno primo Clementis pape vii.
34) P.A. vol. 72, ff. 87r-v
Rubrica: De diversis materiis
Declaratio iuris - N‹icolaus› Gladiatoris Tur. iiii 3.
Iohannes Reff diaconus et ecclesie Nidrosiensis canonicus exponit quatenus alias bone memorie Erici archiepiscopi Nidrosiensis quidam Iacobus Andree laicus Nidrosiensis vel alterius cuiusdam potentis militis in regno Norwegie prefectus seu commissarius existens subditos et bona dicti quondam archiepiscopi et ecclesie predicte Nidrosiensis bona videlicet invadendo et illius subditos incarcerando et alias exactiones excessivas exigendo tyrannice vexaret similiaque ad aures dicti Erici archiepiscopi provenissent et premissa dictus archiepiscopus egre ferens in hec seu in effectu similia verba prorumpens dixit: 'si dominus Olavus, qui ecclesie Nidrosiensis patronus existit, familiares ei subditos fideles haberet, tot et tanta mala hominibus et bonis dicte ecclesie minime fierent'. Quibus sic prolatis orator prefatus, qui una cum aliis pluribus tunc presens erat, prefato patrono suo merito compatiens, que audiverat, aliis confamiliaribus suis etiam forsan de verbo ad verbum retulit; quibus relatis unus ex huiusmodi sequitoribus propterea commotus et tales iniurias ulcisci in animo revolvens armis per eum arreptis una cum nonnullis aliis consociis suis adversus dictum Iacobum invasorem et bonorum huiusmodi depredatorem occulte abierunt et, cum primum eundem malefactorem invenerunt, pro necessaria defensione libertatis ecclesiastice interfecerunt, ipso tamen oratore in hoc, alias quam ut prefertur, minime consentiente nec alias auxilium, consilium vel favorem prestante, qui ymo, cum primum illos abisse intellexit, eidem archiepiscopo revelavit et illico idem archiepiscopus nuntios ad illos tales familiares suos revocandum transmisit, sed antequam huiusmodi
[142] 
nuntii illo pervenissent, iam prefatus Iacobus suis exigentibus demeritis interfectus fuerat.
Et licet dictus orator propter premissa homicida censeri minime debeat, nichilominus ab aliquibus etc. ‹asseritur›; ad quorum etc. ‹ora igitur obstruenda›, supplicatur etc. quatenus, quod si vocatis vocandis iudici infrascripto canonice constiterit de assertis super quibus etc, oratorem ipsum propter premissa nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse sed premissis non obstantibus ad presbiteratus ordinem promoveri ac, postquam promotus fuerit, in illo etiam in altaris ministerio ministrare ac canonicatum et prebendam predictos necnon quecumque alia per eum forsan obtenta retinere sibique in futurum canonice conferenda beneficia ecclesiastica compatibilia recipere et similiter retinere libere et licite posse, clausulis etc, mandari et declarari mandare dignemini, ut in forma.
Fiat in forma, M‹ercurius›, episcopus Balneoregiensis, regens; committatur episcopo Nidrosiensi vel eius in spiritualibus vicario; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, viiii kal. ian. anno primo Clementis pape vii.
35) P.A. vol. 77, ff. 9v-10r
Rubrica: De diversis materiis
Absolutio ab homicidio- Hominis Tur. xxxi 1/2, residuum de consensu Exponitur Sanctitati Vestre pro parte devoti illius oratoris Olavi Wilhelmi presbiteri canonici ecclesie Nidrosiensis regni Norwegie quod, cum alias quondam Rusticus, quem ipse orator in domo propria receperat, et unus ex eius famulis pugnam seu questionem extra eandem domum ad invicem fecissent et ipse quondam Rusticus, nescitur quo spiritu nisi maligno ductus, finita pugna seu questione huiusmodi aulam seu stupeam eiusdem domus, ubi ipse orator erat, cultellum evaginatum in manu tenens animo, ut ipse orator concipere potuit, enim cultello huiusmodi offendendi et percutiendi intrasset, orator ipse timens ab eodem quondam Rustico offendi et interfici vim eiusdem Rustici vi repellendo se necessario defendendo ac ‹de›sperans alias mortis periculum, in quo verisimiliter constitutus erat, evadere posse, prefatum quondam Rusticum quodam alio simili cultello percussit et vulneravit, ex quibus quidem percussionibus et vulneribus, sicut Domino placuit, idem quondam Rusticus rebus humanis exemptus fuit.
Cum autem, Pater Sancte, prefatus orator in morte dicti quondam Rustici, alias quam ut prefertur, culpabilis non fuerit, sed de ea ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore in suis ordinibus etiam altaris ministerio ministrare, supplicatur quatenus oratorem ipsum ab excommunicationibus et quibusvis aliis sententiis, censuris et penis, quas premissomm occasione incurrit, homicidii reatu et excessibus homicidii hac vice absolvi in forma etc. iniunctis etc. ‹penitentiis› eoque
[143] 
etc. demum suffragantibus etc. sibi meritis alioque canonico non obstante super irregularitate per eum ex premissis contracta, quocique eisdem premissis non obstantibus cum suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et quecumque obtenta sine preiudicio retinere sibique in futurum canonice conferenda beneficia ecclesiastica compatibilia cum cura et sine cura recipere et retinere libere et licite possit et valeat, misericorditer dispensare non obstantibus premissis et constitutionibus et ordinibus apostolicis ceterisque contrariis quibuscumque mandare dignemini de gratia speciali et expresso.
Fiat ‹de speciali et› de expresso, L‹udovicus›, regens; et committatur episcopo Nidrosiensi vel eius in spiritualibus vicario seu officiali generali et preposito ac decano ecclesie Nidrosiensis et eorum commilitonibus; fiat, L‹udovicus›.
Roma apud Sanctum Petrum, iiii kal. oct. anno octavo Clementis pape vii.
Asloensis Diocesis
36) P.A. vol. 2, fol. 92r
[Ingen rubrikkangivelsel
Exponit Sanctitati Vestre Petrus Marquardi presbiter Asloensis diocesis quod ipse olim propter invidiam per quendem nobilem virum minus iuste et sine veritate legitima, ut regem Dacie infamasset, accusatus fuit, propter quod dictus nobilis nulla causa subsistente, sed per potentiam et de facto eius rei cognicione minime habita, eundem exponentem omnibus bonis et rebus suis spoliavit nec tutus ibidem habitare possit. Supplicat igitur Sanctitati Vestre dictus exponens quatenus sibi, ut in quacumque diocesi ubi victum et vestitum acquirere possit, de licentia dictorum ordinarii seu diocesani libere celebrare divina et cohabitare valeat, licentiam dignemini misericorditer impetrari de gratia speciali.
Fiat pro omnibus de speciali et postquam Petrus habuerit dimissoriales a suo episcopo; fiat de speciali, Johannes.
Ferrarie, iii id. iulii ‹anno octavo domini Eugenii pape iv›.
37) P.A. vol. 4, fol. 190v
Rubrica: Super defectu natalium
Olavo Olavi scolari Asloensis diocesis de presbitero et soluta genito, ut eo non obstante defectu ad omnes etiam sacros ordines promoveri necnon ecclesiasticum beneficium cum cura vel sine cura libere obtinere possit, sit ei dispensatio.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome›, xii kal. iun. ‹anno octavo Nicolai pape v›.
[144] 
38) P.A. vol. 4, fol. 212v
Rubrica: Super defectu natalium
Trundus Hartwici scolaris Asloensis diocesis de soluto genitus et soluta ‹ut eo non obstante defectu ad omnes etiam sacros ordines promoveri necnon ecclesiasticum beneficium cum cura vel sine cura libere obtinere possit, sit ei dispensatio›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, S‹ancte› Crucis.
Rome, vii id. iul. anno octavo ‹Nicolai pape v›.
39) P.A. vol. 5, fol. 146r
Rubrica: De diversis formis
Beatissime Pater: Exponit Sanctitati Vestre devotus vester Arnerius Amundi clericus Asloensis diocesis quod ipse olim lohannem Andree subdiaconum interfecit, propter quod sententiam excommunicationis incurrit in tales generaliter promulgatam. Supplicat Sanctitati Vestre predictus exponens quatenus ipsum a sententia exommunicationis et a reatu homicidii et peccatis suis aliis absolvere dignemini, ut in forma.
Fiat in forma, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome, xiiii kal. feb. anno primo ‹Calixti pape iii›.
40) P.A. vol. 5, fol. 294 v
Rubrica: De diversis formis
Beatissime Pater: Exponit Sanctitati Vestre devotus vir Ivarus Gunnari presbiter Asloensis diocesis quod ipse olim dyabolo instigante quendam presbiterum interfecit, propter quod sententiam excommunicationis incurrit in tales generaliter promulgatam. Supplicat Sanctitati Vestre predictus exponens quatenus ipsum a reatu homicidii ac sententia excommunicationis huiusmodi et peccatis suis aliis absolvi dignemini, ut in forma.
Fiat in forma, D‹ominicus›, S‹ancte› Crucis.
‹Rome›, xv kal. sept. ‹anno secundo domini Calixti pape iii›.
41) P.A. vol. 6, fol. I48r
Rubrica: De defectu natalium
Johannes Summari scolaris Asloensis diocesis ‹petit› quatenus cum eo, qui desiderat ascribi militie clericali, ut non obstante defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, possit ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum obtinere, etiam si curam habeat animarum, cum ipso 4 dispensari misericorditer dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, viii id. maii anno quarto ‹domini Calixti pape iii›.
[145ֽ
42) P.A. vol. 8, fol. 184r
Rubrica: De diuersis formis
Thodorus Berfolfi laicus Asloensis diocesis quendam presbiterum percussit et unum digitum 5 cum quodam cultello 6 sibi 7 movit 8 . Petit absolvi a sententia, quam ex premissis incurrit.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, vi id. nov. anno tertio ‹domini Pii pape ii›.
43) P.A. vol. 14, fol. 325 v
Rubrica: De diuersis formis
Gumnarius Holle episcopus Asloensis diocesis petit ‹literas confessionales in› perpetuum, ut supra, ‹valituras›.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Legionensis, regens.
Rome, vi kal. oct. ‹anno secundo domini Pauli pape ii›.
44) P.A. vol. 15, fol. 86r
Rubrica: De diuersis formis
Gunnarus Nicolai professus monasterii Sancti Olavi Timbergensis Premonstratensium ordinis Asloensis diocesis exponit quod ipse olim quendam Henricum presbiterum rectorem parochialis ecclesie Sancte Crucis cum quadam secure percussit unico ictu, ex qua percussione diem suum clausit extremum, quare petit a sententia excommunicationis ‹et› reatu presbitericidii absolvi.
Fiat in forma, Philippus Sancti Laurentii.
Rome apud Sanctum Marcum, v kal. feb. ‹anno tertio domini Pauli pape ii›.
45) P.A. vol. 18, ff.1o2v-103r
Rubrica: De literis declaratoriis
Nicolaus etc. - caruit cognomen quia ‹litera› expedita ‹est› per auditorem etc. - presbiter Asloensis diocesis ‹exponit› quod, cum olim ipse exponens et quidam Laurentius Arnerii ac Olavus Ainardi etiam presbiteri dicte diocesis quando in civitate Tunsbergensi in domo cuiusdam hospitis prandium facerent, cupientes postmodum exponens et Laurentius prefati ad eorum proprias ‹domus› comitanter remeare superveniret quod mulier quedam se in mensa prope exponentem hospitis ipsius collocasset, ipse
[146] 
exponens aliis cum eo pariter confabulantibus ipsam mulierem iocose in manibus super syrotecis leviter percussit, quod mulier egre tulit ac ad quendam servitorem Laurentii predicti confugit, cui servitori propter ea eum inculpanti exponens dixit: 'quid ad te pertinet, in nomine dyaboli, de muliere hac?'; et nonnulla alia verba dixit et deinde orta inter Olavum et exponentem predictos materia iurgiorum Olavus et Laurentius prefati locum, in quo erant, exierunt, quos exponens arrepto pugione pre timore dicti Olavi, qui gladium etiam arripuerat, secutus extitit cumque locum, in quo erant, exirent, Laurentius predictus eum per crines volens scandalis obviare cepit. Cum itaque sic per crines teneretur, eius famulus clamavit: 'domine, ecce hic est famulus Laurentii cum gladio evaginato; ipse occupat me et lanceam meam tenet'. Ipse vero exponens familiari suo auxilium imploranti optans prestare familiari Laurentii predicti dixit: 'in mala hora, dimitte eum!', et statim versus eum pugionem suum, quem evaginatum in manibus suis tenebat, proiecit illumque in duobus digitis manus sue sinistre lesit et propterea illi, qui dimisso illo, quem, ut prefertur, occupatum tenebat, volenti se contra dictum Nicolaum vendicare predictus Laurentius huiusmodi facere prohibuit illumque asserentem se huiusmodi vindictam facturum repellit et sic repulsus forte ex antiquo odio aliquo in familiarem dicti exponentis irruit illumque interfecit, de cuius morte dictus exponens ab intimis doluit, et dolet de presenti.
Cum autem ipse exponens in morte illius, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit cupiatque in suis ordinibus perpetuo altissimo Domino famulari a nonnullis simplicibus et iuris ignaris etc. ‹tamen› asseritur ipsum propter premissa homicidii reatum incurrisse et irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse et in suis ordinibus ministrare non posse, ad ora igitur talium etc. obstruenda, supplicat etc. quatenus ipsum premissorum occasione nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus in suis ordinibus libere ministrare posse, declarari mandare misericorditer dignemini ut in forma.
Fiat ut infra, Iohannes, episcopus Saonensis, regens; videat eam dominus Anthonius de Grassis, Io‹hannes›; committatur ordinario et si vocatis vocandis premissa vera esse invenerit et quod exponens in morte prefati famuli, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit, declaret ut petitur. Rome apud Sanctum Petrum, xviii kal. iun. anno sexto ‹domini Pauli pape ii›.
46) P.A. vol. 18, fol. 183v
Rubrica: De diversis formis
Torstanus Arnulphi presbiter Asloensis diocesis exponit quod ipse olim existens ebrius quendam Benedictum Andree sibi acriter minantem in habitu seculari tunc presentem, timens tamen a dicto Benedicto ledi, cum
[147ֽ
quodam cultello interfecit, propter quod excommunicationis incurrit sententiam etc, a qua petit absolvi etc.
Fiat in forma, N‹icolaus›, episcopus Firmanensis, regens.
Rome, iiii id. aug. anno sexto domini Pauli pape ii.
47) P.A. vol. 18, fol. 183v
Rubrica: De diversis formis
Item similem gratiam facientes Larentio Nicolai layco, qui, ut quidam Ranatus presbiter a socio dicti exponentis interficeretur, prout interfectus fuit, auxilium prestitit et favorem illumque antea aliquantulum percussit, propter quod excommunicationis incurrit sententiam etc., a qua petit absolvi.
Fiat in forma, N‹icolaus›, episcopus Firmanensis, regens.
Rome, iiii id. aug. anno sexto domini Pauli pape ii.
48) P.A. vol. 21, fol. 101v
Rubrica: De diversis formis
Torkillus Augustini presbiter Asloensis diocesis olim quendam Gunnarum Iohannis presbiterum percussit et vulneravit, propter quod excommunicationis etc. ‹sententiam incurrit› et sic ligatus tamquam simplex etc non tamen in contemptum ‹clavium› celebravit irregularitatis maculam contrahendo. Cum dictus presbiter de percussionibus convaluerit etc., petit exponens absolvi a dicta sententia etc. et dispensari super irregularitate etc. de gratia speciali.
Fiat de gratia speciali, Iul‹ius›, abbas Sancti Sebastiani, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. mart. anno secundo domini Sixti pape iv.
49) P.A. vol. 23, fol. 271r
Rubrica: De defectu natalium
Gummarus Erinson scolaris Asloensis diocesis ‹supplicat› quatenus secum super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, dispensari mandare dignemini in prima forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Johannes, abbas Sancti Benedicti.
Rome apud Sanctum Petrum, iiii non. aug. anno quarto domini Sixti pape quarti.
50) P.A. vol. 25, fol. 182v
Rubrica: De defectu natalium
Haquinus Helgonis clericus Asloensis diocesis ‹petit› quatenus secum
[148] 
super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, dispensari mandare dignemini in prima forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, iii id. febr. anno sexto domini Sixti pape iiii.
51) P.A. vol. 34, fol. 18r
Rubrica: De matrimonialibus
Herrall‹us› Bane laicus et Ingegerda filia Erlandi mulier Ausloensis diocesis coniug‹es› in regno Norwegie ultra mare balticum constitut‹i› petunt in matrimonio inter se ignorantes per verba de presenti contracto carnali copula minime subseq‹u›uta attinentes se in secundo et tertio affinitatis gradibus ex eo quod quondam Olavus Guttorini primus dicte Ingegerde maritus dict‹o› Harallo in secundo et tertio consanguinitatis gradu erat coniunct‹us› etc. dispensari libere et licite remanendo prolem‹que› suscipiendam etc. ‹legitimam decernendo›.
Fiat de speciali et expresso et componat cum datario, F‹ranciscus›, electus Ananiensis, regens.
Digneretur Sanctitas Vestra devotis vestris praescriptis literas declaratorias felice recordationis Domini Gregorii pape XI misericorditer conceclere, ut in forma; fiat.
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. dec. anno primo Innocentii pape viii.
52) P.A. vol. 37. fol. 341v
Rubrica: De ‹confessionalibus› perpetuis, Cupientes, sententiis generalibus et altaribus portatilibus
Iohannes Pauli prepositus ecciesie collegiate Beate Marie Virginis Asloensis diocesis petit altare portatile, super quo celebrare per seipsum seu per quemquam celebrari facere possit, in forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Bretonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. iul. anno quarto domini Innocentii pape viii.
53) P.A. vol. 41, fol. 267r-v
Rubrica: De diuersis
Olavus Petri presbiter Asloensis diocesis ‹exponit› quod alias instigante diabolo quendam presbiterum percussit et vulneravit, propter quod excommunicationis sententiam in tales generaliter promulgatam ‹incurrit›, et sic ligatus, tamquam simplex et iuris ignarus non tamen in contemptum clavium, divina celebravit officia et eisdem ‹se› immiscuit.
Cum autem dictus presbiter a percussione et vulnere huiusmodi plene convaluerit, supplicat etc. quatenus ipsum a dicta sententia et excessibus huiusmodi
[149] 
absolvi secumque super irregularitate dicto modo contracta, quodque in suis sic susceptis ordinibus ministrare possit et valeat, dispensari mandare misericorditer dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens; committatur ordinario.
Rome apud Sanctum Petrum, iii non. iul. anno octavo domini Innocentii pape viii.
54) R.A. vol. 48, ff. 613v-614r
Rubrica: De diuersis
Ulfo Esberni presbiter rector parochialis ecclesie Eedzwal Asloensis diocesis exponit quod, cum ipse alias duobus familiaribus suis, quos tenebat, ut quedam negotia domestica honesta facerent, mandasset et dicti familiares mandato tamen suo inobedientes premissa facere sprevissent, dictus exponens patronus aliquantulum indignatus dictos familiares corripuit verbis; quorum alter ex dictis laicis dicto dicenti contumeliosis verbis et protervis responsionibus dicto exponenti patrono suo obviavit; unde dictus exponens commotus non animo vulnerandi seu ledendi, sed leviter corrigendi, ut deinceps obediret, quendam baculum modicum et levem arripuit et dictum familiarem correctionis gratia potius quam alias unico ictu ad caput circa aurem percussit, unde idem laicus nullo sibi illatus vulnere paulo post, sicut Domino placuit, expiravit.
Cum autem, Pater Sancte, dictus exponens in mortem prefati familiaris minime aspiraverit neque intentionis sue fuerit eum mutilare aut interficere neque, alias quam ‹ut› premittitur, in illius morte culpabilis non; fuerit, sed de illo ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et dictam ecclesiam et alia quecumque per eum hactenus obtenta retinere et in futurum sibi canonice conferenda beneficia ecclesiastica recipere et similiter retinere, supplicat Sanctitati Vestre dictus exponens quatenus ipsum ab homicidii reatu, si quem premissorum occasione contraxit seu incurreret, ‹aliisque› excessibus huiusmodi ad cautelam absolvi secumque super irregularitate, si quam contraxit, quodque in dictis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et dictam ecclesiam ac alia predicta retinere et in futurum canonice conferenda, ut prefertur, beneficia ecclesiastica recipere et similiter retinere libere et licite valeat, dispensari omnemque infamie maculam seu inhabilitatis notam ex premissis iniungendas forsan circa eum simili cautela penitus aboleri mandare misericorditer dignemini de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso citra tamen altaris ministerium, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
[150] 
Rome apud Sanctum Petrum, viii id. aug. anno octavo domini Alexandri pape vi.
55) P.A. vol. 48, fol. 833r
Rubrica: De defectu natalium
Laurentius Trochilli scolaris Aslowensis diocesis petit secum dispensari super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, in prima forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xv kal. febr. anno octavo domini Alexandri pape vi.
56) P.A. vol. 48, ff. 852v-853
Rubrica: De defectu natalium
Suenon Johannis scolaris Asloensis diocesis petit secum dispensari super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, in prima forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viiii kal. maii anno octavo domini Alexandri pape vi.
57) P.A. vol. 48, fol. 927r
Rubrica: De confessionalibus et altaribus ac Cupientibus
Laurentius Johannes et Brigita eius uxor Asloensis diocesis petunt literas confessionales in forma 'Fervens' quoad vixerint duraturas de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xv kal. feb. anno octavo domini Alexandri pape vi.
58) P.A. vol. 52, fol. 319r
Rubrica: De diuersis
Nobilis Otto Rwch laicus dominus temporalis Castri Bahws Asloensis diocesis exponit quod ipse regionem frigidam inhabitat, ubi oleum olivarum non crescit, ac oleum nucum, papavaeris et certomm seminum, quo plerique in partibus illis utuntur, ipsi nauseam generat atque fastidium, et propterea dubitat diebus quadragesimalibus et aliis ieiunalibus corpus suum absque esu ovorum, butiri et aliorum lacticiniorum commode sustentari non posse. Supplicatur quatenus sibi, ut diebus predictis ovorum, butiri et aliorum lacticiniorum cibis huiusmodi uti et vesci libere et licite valeat, dispensare misericorditer dignemini de gratia speciali.
[151] 
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Agiensis, regens.
Rome apuci Sanctum Petrum, xiii kal. maii anno primo Iulii pape ii.
59) P.A. vol. 55, fol. 751v
Rubrica: De promotis et promouendis
Philippus Tur. XVI
Sweno Terlaci canonicus ecclesie Asloensis illustris principis, filii serenissimi regis, secretarius petit secum dispensari de promovendo ad omnes etiam sacros et presbiteratus ordines ex eo quod alias ipsum absque eius culpa quidam laicus violenter invadens eique oratori indicem manus sue sinistre seu illius partem amputavit, ‹et› desiderium etc. ‹suum adimplere non potest sine dispensatione›.
Supplicatur etc. quatenus, ut si defectus et deformitas predicte et laicis suspectio tante non sint, quod scandalum generent in populo et divinis prestent impedimentum, cum oratore ipso, ut ad dictos ordines promoveri, et postquam promotus fuerit, in illis etiam in altaris ministerio ministrare libere et licite possit et valeat, dispensare mandare misericorditer dignemini etc.
Fiat de speciali et expresso, M‹ercurius›, regens. Et committatur episcopo Bergensi attento, quod ordinarius residet in partibus illis; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, viii id. sept. anno septimo Iulii pape ii.
60) P.A. vol. 55, fol. 809r Rubrica: De illegitimis
Engelbertus Petri scolaris Asloensis diocesis de presbitero genitus et soluta petit secum dispensari in prima forma tantum.
Fiat de speciali, Johannes, episcopus Iserniensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viiii kal. sept. anno septimo Iulii pape ii.
61) P.A. vol. 62, ff. 612v-613v
Rubrica: De diversis materiis
Laurentius Olavi presbiter Asloensis diocesis exponit quod, cum alias quondam Petrus, dum viveret, laicus, nescitur quo spiritu nisi maligno ductus in eundem oratorem tunc in domo cuiusdam nobilis viri, cuius conviviis insistebat cum quibusdam aliis laicis, in simplici cena sedentem certa iniuriosa et scandalosa verba protulisset, et dictus orator causam, propter quam prefatus Petrus sibi iniuriabatur, perquirere volens eidem Petro appropinquasset quendam cultellum evaginando et statim eundem cultellum, ne illo uteretur, in terram proiciendo; dictus Petrus quendam gladium seu pugionem, quem deferebat, evaginasset et eundem oratorem in manibus percussisset et vulnerasset ipseque sibi gladium seu pugionem predictum
[152] 
a manibus amovisset et illum similiter in terram proiecisset, et deinde orator et Petrus prefati se per crines mutuo arripientes sese aliquamdiu divertissent, donec per astantes ab invicem separati fuissent. Prefatus Petrus mala malis accumulando ad arma offensibilia cucurrit animo, ut verisimiliter creditur, dictum oratorem invadendi et offendendi. Orator vero in periculo constitutus conspiciendo similiter ad arma cucurrit, et cum ipse et Petrus prefati mutuo gladiis suis dimicare cepissent, et dictus orator quendam alium laicum spatam in manibus habentem videns et ab eodem offendi dubitans domum ipsam exire nixus fuisset, dictus Petrus in eum acriter irruit; quod videns dictus orator pro sui necessaria defensione eundem Petrum cum gladio suo in pectore unico ictu pepigit, ex quo idem Petrus, sicut Domino placuit, ab hac luce migravit.
Cum autem, Pater Sancte, prefatus orator in morte dicti Petri, alias quam ut prefertur, culpabilis non fuerit, sed de ea plurimum doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare, supplicatur etc. quatenus ipsum oratorem a quibusvis sententiis, censuris et penis ecclesiasticis, si quas propter premissa incurrit, homicidii reatu et excessibus huiusmodi absolvi demum super irregularitate per eum ex premissis forsan contracta, quodque eisdem premissis non obstantibus in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et quecumque beneficia ecclesiastica compatibilia sibi in futurum canonice conferenda recipere et retinere libere et licite possit et valeat, misericorditer dispensari omnemque etc. ‹inhabilitatis notam› aboleri mandare dignemini, non obstantibus constitutionibus et ordinibus apostolicis ceterisque contrariis quibuscumque de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, M‹ercurius›, regens; committatur episcopo Leglinensi domini pape penitentiario ad presens in Romana curia residenti; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, iii kal. nov. anno quinto Leonis pape x.
[153] 
Bergensis Diocesis
62) P.A. vol. 5, fol. 365r
Rubrica: De diversis formis
Petrus Nicolai presbiter Bergensis diocesis exponit quod ipsum multoties ad aliquas dioceses declinare contigerit et quandoque causa devotionis divina officia ibidem libenter celebraret, sed propter ordinariorum constitutiones provinciales et synodales desiderium suum adimplere non valet. Quare supplicat Sanctitati Vestre ipse exponens quatenus sibi, ut in omnibus diocesibus, in locis a iure permissis ibidem existentibus, quando devotionem divina officia celebrandi habeat et aliquod canonicum non obsistat, ipsa divina officia libere et licite ministrare valet, licentiam impartire misericorditer dignemini de gratia speciali, non obstantibus constitutionibus predictis cum clausulis necessariis et oportunis.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, S‹ancte› Crucis.
‹Rome›, v kal. aug. ‹anno tertio domini Calixti pape iii›
63) P.A. vol. 9, fol. 369r
Rubrica: De sententiis generalibus
Frater Haguinus Andree abbas monasterii Seliensis, ordinis Sancti Benedicti, Bergensis diocesis petit litteras de sententiis generalibus.
Fiat in forma, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, iiii kal. ian. ‹anno tertio domini Pii pape ii›.
64) P.A. vol. 13, fol. 226v
Rubrica: De promotis et promouendis
Tago Martini presbiter Roskildensis diocesis ‹exponit› quatenus ipse olim tamquam simplex etc. ‹et iuris ignarus se fecit› ab episcopo Bergensis ultramontano absque licentia sui ordinarii ad omnes sacros ordines promoveri et in ipsis ministravit. Petit ab excessibus huiusmodi absolvi et super irregularitate modo premisso contracta dispensari secum.
Fiat de speciali, Philippus.
Rome, ii non. oct. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
65) P.A. vol. 16, ff. 128r-v
Rubrica: De declaratoriis
Nicolaus Olavi presbiter Bergensis diocesis quendam alium Nicolaum presbiterum dicte diocesis, ut certa die pro eo missam celebrare vellet, deputabat. Quam dictus rogatus celebrare renuit et recusavit, unde inter eosdem differencie fuerint exorte cum nonnullis verbis iniuriosis. Indignatus igitur
[154] 
prefatus Nicolaus rogatus prefatum oratorem cum pugno super nasum ad sanguinis effusionem percussit ac eum tundendo graviter lesit et sic ad luctamen congressi sunt, quousque per quosdam tres mediatores clericos fuerint ab invicem separati. Dictus Nicolaus invasor postmodum inde abiit et per spatium temporis se abvertens ac tandem recedentibus mediatoribus, his non contentus, Dei timore postposito ac, ut creditur, maligno spiritu instigante, iterum de novo reditus dictum oratorem nichil mali suspicantem est aggressus, illumque per capillos apprehendens ad terram prostravit et sic continuo cum una manu dictum oratorem per capillos tenens alteram manum in guttura ipsius oratoris iniecit ipsum curans suffocari.
Considerans igitur orator malum animum dicti oppressoris et periculum mortis sibi imminere se oppressum defendendo ac vim vi repellendo cum quodam parvo cultello, quem penes se habebat, predictum invasorem quandoque in brachio quandoque in pectore, ut in alias partes corporis dicti invasoris, prout sic oppressus commodius potuit, aliter evadere non valens ad finem sue liberationis non violenter percussit et vulneravit.
Qui invasor tandem de dictis percussionibus sive dicti cultelli ictibus post brevis temporis spatium diem suum clausit extremum; de cuius morte orator plurimum doluit ac dolet de presenti, nec aliter quam ut premittitur, de ipsius morte culpabilis existit. Nonnulli tamen iuris ‹ignari› ac ipsius oratoris emuli asserunt eum propter premissa presbitericidii reatum incurrisse ac irregularitatis et inhabilitatis notam contraxisse etc; ad obstruendum ora talium etc. supplicat etc. quatenus ipsum premissorum occasione nullum presbitericidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis notam contraxisse, sed in suis susceptis ordinibus licite ministrari posse, declarari mandare misericorditer dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra, Iohannes, episcopus Saonensis, regens; videat eam dominus Antonius de Grassis, Io‹hannes›; committatur ordinario et si vocatis vocandis sibi constiterit, quod exponens vim vi repellendo et se defendendo aliter fugere seu mortem evitare non valens percusserit, ut prefertur, et de aliis expositis, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Marcum, ii kal. feb. anno quarto domini Pauli pape ii.
66) P.A. vol. 21, fol. 183r
Rubrica: De defectu natalium
Mathias Gebelonis scolaris Bergensis diocesis de soluto genitus et soluta, qui sibi petit secum dispensari, ut supra ‹ut non obstante dicto defectu ad omnes etiam sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura obtinere possit› in prima forma.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, iii non. febr. anno secundo domini Sixti pape iiii.
[155] 
67) P.A. vol. 23, fol. 94v
Rubrica: De diversis formis
Laurentius Petri presbiter canonicus ecclesie Bergensis olim manus violentas, citra tamen sanguinis effusionem et alium excessum difficilem vel enormem, in quendam Torstanum Torgilli presbiterum prepositum dicte ecclesie temere iniecit; propter quod excommunicationis incurrit sententiam in tales per processus apostolicos promulgatam, a qua suisque peccatis aliis petit absolvi, ut de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xv kal. dec. anno quarto domini Sixti pape quarti.
68) P.A. vol. 35, fol. 152r
Rubrica: De diuersis
Olavus Eskidi laicus Bergensis diocesis petens quatenus ipsum a sententia et presbitericidii ‹h›omicidi‹o› et excessis etc, quos incurrit ex eo, quod quendam fratrem Bergensis diocesis presbiterum professum ordinis Predicatorum instigante dyabolo interfecit etc. ac peccatis suis aliis etiam absolvi misericorditer mandare dignemini, ut in forma.
Fiat in forma, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, vii id. sept. anno secundo domini Innocentii pape
viii.
69) P.A.vol. 38, fol. 173v
Rubrica: De diversis formis
Frater Inguarus Boetri presbiter monachus professus monasterii Sancti Petri in Skavcloster ordinis Sancti Augustini Roskildensis diocesis ‹exponit› quod ipse olim monasterium predictum, quo se voto professionis astrinxerat, ut ad aliquod aliud monasterium eiusdem ordinis professionis et habitus paris vel artioris observantie regularis se transferret, de licentia sui superioris exivit, et ad quoddam monasterium Mankeliff fratrum ordinis Sancte Brigide sub regula Sancti Augustini degentium Bergensis diocesis sine dicti superioris licentia se transtulit; in quo, habitu et ordine suis propriis dimissis, habitum per fratres professos eorundem ordinis et monasterii in Munkeliff ad id, quod habebant facultatem auctoritate apostolica eis concessam, asserentes sibi exhibitum assumpsit et in ipso ordine Sancte Brigide, in quo par vel artior non viget observantia regularis, ac monasterio Munkeliff predicto professionem emisit et in eis per quatuor annos vel circa permansit; dictumque monasterium in Munkeliff, in quo se voto professionis huiusmodi astrinxerat, habitu et ordine Sancte Brigide predictis per eum penitus derelictis postmodum similiter illicentiatus exivit, et primum suum habitum reassumpsit.
[156] 
Propter que excommunicationum incurrit sententias in tales per constitutionem et statuta monasteriorum et ordinum predictorum generaliter promulgatas, et sic ligatus, tamquam simplex et iuris ignarus et non in contemptum clavium, divina celebravit officia et immiscuit se eisdem; et deinde ad Romanam curiam venit in qua extitit de presenti.
Cum autem propter premissa ac certas alias causas legitimas dictus exponens animum suum ad reditum dicti sui primi monasterii nullatenus inclinare possit, ‹supplicat› quatenus ipsum a dictis sententiis, reatu apostasie et excessibus huiusmodi ac peccatis suis aliis absolvi secumque super irregularitate dicto modo contracta dispensari, necnon ut ad aliquod aliud monasterium eiusdem ordinis Sancti Benedicti professionis et habitus paris vel artioris observantie regularis se transferendi licentiam impartiri mandare misericorditer dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, dummodo in eo viget par vel artior observantia regularis, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, ii non. oct. anno quinto domini Innocentii pape viii.
70) P.A. vol. 63, ff. 375v-376r
Rubrica: De diversis materiis
De monasterio ad monasterium - Somni Tur. iiii, residuum gratis pro Deo. Otto Henricus presbiter, monachus professus monasterii Sancte Brigide in Niwkaliff ordinis Sancti Salvatoris Bergensis diocesis, exponit quod ipse quoniam alias quadam levitate ductus dictum monasterium illicentiatus exivit, habitu tamen regulari suo retento, cupit ad quodcumque aliud monasterium eiusdem ordinis habitus et professionis se transferre, quod licite facere posse dubitat absque sedis apostolice dispensatione seu licentia speciali.
Supplicatur etc. quatenus ipsum oratorem a quibuscumque sententiis, censuris et penis ecclesiasticis, quas propter premissa, tam per constitutiones et statuta monasterii et ordinis predictorum quam alias a iure, incurrit, et excessibus huiusmodi absolvi Sanctitati Vestre etc.; demum etc. super irregularitate, quam dictis sententiis sic ligatus missas et alia divina celebrando contraxit, quodque in suis sacris ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare, necnon ad quodcumque aliud monasterium eiusdem ordinis habitus et professionis paris vel arctioris observantie regularis se transferre et in eo postmodum professione facta in primo monasterio non obstante gratum Deo reddere famulatum libere et licite possit et valeat, auctoritate apostolica cum eodem oratore dispensari sibique liberam concedi facultatem ipsumque postquam ad aliud monasterium, sicut prefertur, translatus fuerit, a dicti primi observantiis penitus absolutum fore decerni mandare misericorditer dignemini, constitutionibus et ordinibus apostolicis ac monasterii et ordinis predictorum statutis et consuetudinibus, iuribus et
[157] 
roboratis privilegiisque indultis et litteris apostolicis eisdem monasterio et ordini ac illorum superioribus in genere vel in persona sub quibusvis verborum formis et clausulis contra premissa hactenus forsan concessis et in posterum concedendis ceterisque in contrarium facientibus non obstantibus quibuscumque de gratia speciali.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, regens.
Committatur episcopo Sancti Leonis venerabili patri penitentiario ad presens in Romana Curia residenti: fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, iiii id. iul. anno sexto Leonis pape decimi.
71) P.A. vol. 64, ff. 567r-v
Rubrica: De diuersis materiis
Absolutio ab apostasia - Gonini Tur. xxi, residuum gratis pro Deo. Frater Petrus Haquini Bergensis diocesis ordinis Sancti Salvatoris exponit quod alias ipse non valens necessaria secundum formam regularem in victu et vestitu sibi ministrari facere dictum monasterium absque licentia sui superioris exivit et ad Romanam curiam in habitu suo detento remedium super premissis imploraturus se contulit, in qua constitutus est de presenti; propter quod excommunicationis et nonnullas alias sententias, censuras et penas in tales, tam per constitutiones, privilegia et statuta dicti ordinis quam alias a iure generaliter promulgatas incurrisse dubitat et sic ligatus missas et alia divina, non tamen in contemptum clavium, celebravit officia et alias immiscuit se eisdem irregularitatem contrahendo.
Cum autem, Pater Sancte, dictus orator ad reditum dicti monasterii attentis premissis animum suum nullatenus inclinare possit, sed cupiat, cum in illo regno alias monasteria non reperiantur et iam quadragenarius et ultra existat, et propterea ad alterius dicti ordinis austeritates sufferendas minus ydoneus, in domibus parentum seu consanguineorum vel affinium suorura in seculo dies suos sub Domini timore finire, quod sibi permitti dubitat sede apostolica desuper inconsulta, super quibus supplicatur quatenus oratorem ipsum a quibuscumque sententiis, censuris et penis etiam ecclesiasticis, quas propter premissa incurrisse potuisset, apostasie reatu et excessibus huiusmodi absolvi, demum etiam super irregularitate per eum ex premissis contracta, quodque eisdem premissis non obstantibus in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare libere et licite possit et valeat, auctoritate et mandato predictis cum eodem misericorditer dispensari omnemque etc. ‹inhabilitatis notam› aboleri sibique, attenta sua provecta etate, ut de cetero in seculo in domibus parentum seu consanguineorum vel affinium suorum aut in aliquo alio honesto loco commorando ut presertim morari et stare et interim, ne destitutus mendicare cogatur, alicui beneficio ecclesiastico etiam curato, si illud obtinere licet consensu, in divinis deservire, christifidelium confessiones audire, illisque ecclesiastica sacramenta ministrare, verbum Dei etc. procurare, elemosinasque sibi ab
[158ֽ
eisdem christifidelibus pie erogandas in suos licitos etiam usus necessarios convertere libere et licite possit et valeat, indulgere plenamque et liberam concedere facultatem, non obstantibus constitutionibus et ordinibus apostolicis ac statutis et consuetudinibus ordinis predicti iuramento etc., roboratis privilegiisque indultis et litteris apostolicis etiam ‘Mare magnum’ nuncupato seu in forma brevis aut alias ordini huiusmodi seu illius quibuscumque supplicationibus quibusvis verborum formis et clausulis etc., derogatis derogatoriis portionibus epistulis et insolitis contra premissa forsan concessis confirmatis et iteratis vicibus innovatis etc., si de illis eorumque totis tenoribus specialis specifica individua ac de verbo ad verbum non autem etc. habenda foret, et aliis cuiuscumque tenoris existant ceterisque in contrarium facientibus non obstantibus quibuscumque, mandare dignemini de gratia speciali et expresso.
Idem Tur. xxi, residuum gratis pro Deo.
Similis pro fratre Michaele Iacobi, professo monasterii Monkalif ordinis Sancti Salvatoris Bergensis ‹diocesis› etc., ut supra ac de verbo ad verbum exprimendo ipsum esse quinquagenarium et ultra.
Fiat de speciali et expresso pro utrisque, M‹ercurius›, regens. Et cum assistentia, que committatur Sancti Leonis domini pape penitentiario ad presens in Romana curia residenti ac Asloensi et Nerinensi episcopis vel eorum et cuiuslibet ipsorum in spiritualibus vicariis pro utraque; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. oct. anno septimo Leonis pape x.
[159] 
Stavangrensis Diocesis
72) P.A. vol. 6, fol. 153r
Rubrica: Super defectu natalium
Asgotus Johannis scolaris Stavuangrensis diocesis, qui, sicut asserit, milicie clericali defectu natalium, quem patitur, non obstante, ut ad omnes sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, retinere possit et valeat, cum eodem super defectu predicto dispensari misericorditer mandare dignetur de gratia speciali.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis. Rome xvii kal. iul. anno quarto ‹Calixti pape iii›.
73) P.A. vol. 24, fol. 108v
Rubrica: De diversis formis
Sueno Ygeldi laicus Stavangerensis diocesis olim quandam mulierem filiam suam carnalem pluries actu fornicario et incestuoso carnaliter cognovit, propter quod ipse ‹ad› certum tempus diris carceribus mancipatus extitit cupiatque cum sua uxore remanere sitque adeo iuvenis quod continere et abstinere neque ‹nisi› a muliere sua debitum coniugale exigerit, vivere non valeat; ‹petit› quod ipsum ab huismodi incestus et fornicationis reatibus et excessibus huiusmodi absolvere secumque, ut cum sua muliere remanere et debitum coniugale reddere et exigere possit, dispensare dignemini.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. apr. ‹anno quinto Sixti pape iv›.
74) P.A. vol. 25, fol. 142v
Rubrica: De declaratoriis
Carolus Johannis presbiter rector parochialis ecclesie Twielh Stawangensis diocesis ‹exponit› quod, cum ipse olim in quadam cappella Beate Marie Virginis sita infra terminos parochialis sue quodam die sabbati missam celebrasset et quidam eius parrochianus eum ad prandium unacum quibusdam aliis suis amicis invitasset et quidam alii laici non vocati supervenissent et cum ipsis invitatis ad rixas devenissent, prefatus exponens hortabatur ipsos laicos supervenientes quatenus a rixis desisterent; cui respondit unus ex ipsis laicis qui presentialis fuit: 'gubernes te ipsum tu presbiter in nomine dyaboli!' Et tunc familiaris ipsius sic respondentis ipsum exponentem in brachio vulneravit et cooperantibus duobus aliis laicis continuo ipsum exponentem, ut armis interficerent, eum invaserunt; et ‹cum› videret sibi mortis periculum imminere, cum alias evadere non posset, vim vi repellendo et se defendendo, quandam securim, quam pro defensione sua in suis tenebat manibus, a se proiecit et unum ex dictis laicis in pectore
[160] 
vulneravit, ex quo vulnere, sicut Deo placuit, expiravit.
Cum autem prefatus exponens in morte dicti, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit, sed de ea ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque in omnibus suis ordinibus perpetuo domino famulari, a nonnullis tamen simplicibus etc. ‹asseritur›; ad ora igitur talium etc. obstruenda, quare ‹supplicat quatenus›, si vocatis vocandis constiterit quod exponens vim vi repellendo et se defendendo aliter fugere seu mortem evadere non potuerit, ‹si› laicum non percusserit, ut prefertur, eundem exponentem super premissis nullam homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus in omnibus suis ordinibus licite ministrare posse, declarari mandare dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Videat eam dominus Nucerinus, A‹ntonius›, committatur ordinario et si vocatis vocandis constiterit de premissis, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, non. aug. ‹anno sexto Sixti pape iv›.
75) P.A. vol. 33, fol. 173v
Rubrica: De declaratoriis
Iohannes Ingemundi presbiter Stawargensis diocesis ‹exponit› quod, cum ipse olim in quadam domo de sero in mensa seu tabula cum quodam Hermanno Bolbersan laico ipsius domini adhuc vivente familiari animo ibidem comedendi seu se recreandi cum sedisset, accidit quod inter verba inter eos habita, dictus Hermannus ab ipso exponente salarium, in quo sibi ratione famulatus seu servicii erat obnoxius, primum dari petiisset et cum sibi petenti huiusmodi salarium dare obstinuisset, demum et ipse Hermanus subiunxisset quod nisi ipse exponens sibi ad statim de salario huismodi satisfaceret, eum interficeret, uti et tunc ipse Hermannus dictum exponentem quam primum tunc non solvebat, in ipsius scapula dextra vestes sibi cum quodam gladio, quem in suis tenebat manibus, unico ictu perforando seu scindendo absque tamen sui corporis lesione percussit, et cum exponens furori ipsius Hermanni cedere pavesset, non animo ipsum Hermannum interficiendi, sed potius ipsum a se divertendi et ut manus eius impedire possit vim vi repellendo cum quodam parvo cultello, quo ipse exponens in dicta mensa seu tabula utebatur, in illius pectore unico actu vulneravit, ex quo idem Hermannus illatenus nocte diem vite sue clausit extremum.
Cum autem, Pater Sancte, dictus exponens in morte dicti Hermanni, absque ut premittitur, culpabilis non fuerit, ymo de ipsius morte ab intimis doluerit et dolet de presenti, cupiatque ex magno devotionis fervore in omnibus etiam sacris et presbiteratus ordinibus suis licite ministrare, a nonnullis tamen ipsius exponentis emulis asseritur ipsum propter premissa
[161] 
homicidii reatum incurrisse et propter ea in omnibus sacris etiam presbiteratus ordinibus suis licite ministrare non posse; ad ora igitur talium etc. emulorum obstruenda, supplicat eidem Sanctitati Vestre prefatus exponens quatenus ipsum occasione premissorum nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis sive inhabilitatis notam contraxisse, sed predictis non obstantibus ipsum in dictis suis etiam sacris et presbiteratus ordinibus libere et licite ministrare posse, misericorditer declarari mandare dignemini de gratia speciali.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens.
Committatur ordinario et si vocatis vocandis sibi constiterit quod exponens vim vi repellendo et se defendendo aliter fugere seu movere non valens evadere dictum Hermannum percusserit, ut prefertur et de aliis expositis, declaret ut petitur.
Rome v id. feb. ‹anno xiii Sixti pape iv›.
76) P.A. vol. 37, ff. 228r-v
Rubrica: De declaratoriis
Simon Andree presbiter rector parochialis ecclesie Spangerydk Stawrengerensis diocesis ‹exponit› quod ipse olim in quadam domo seu hospitio cuiusdam Siwardis Beruldi laici dicte diocesis hospitatus; certo die post horam prandii quondam Nicolaus Ewindi, dum viveret, laicus dicte diocesis dicto exponenti in dicta stuba per eum reperto dixit: 'parcat tibi Deus, qui curiam diipla vulgariter nuncupatam alteri locasti!'; que literis patentibus per eum habitis dumtaxat sibi variebat 9 fore locanda; qui exponens, quod premissas literas huiusmodi ostenderet et ipsis ostensis super illis et pretenso iure, quod exinde sibi pretenderet competere, coram domino suo reddere velle dixit. Dictus vero Nicolaus exponenti prefato qualiter in sua propria voluntate et libertate foret ipsemque, si vellet, dictam locationem absque dicti domini episcopi sui licentia facere posse, dictus vero exponens se minime facere posse, hincinde respective dixerunt.
His altercationibus inter exponentem et Nicolaum prefatos prehabitis, dictus Nicolaus extra dictam stubam domus prefate exivit et in curia huiusmodi domus equo suo insedit et recessit. Paulo post exponens prefatus similiter equum suum ascendit et eum quodam Karolingo laico dicte diocesis ad proprios lares equitare malens similiter discessit et dum ipsi insimul aliqualiter longe a dicto hospitio equitassent, extra quandam silvam prope viam exponentis et Karolingi predictorum coiterantium dictus Nicolaus tunc pedester manu armata animo, ut apparuit, offendendi exponentem tacite prosiliit, dictum Karolingum, ut expectaret, inclamando, eum presbiterum denotando exponentem alloqui haberet; ad preces dicti Karolingi aliquamdiu sisteret ipseque et Nicolaus predicti in prioribus altercationibus inter eos de novo habitis insimul commorarentur; inter cetera
[162ֽ
dictus Nicolaus lanceam, quam suis tenebat manibus, vibrando exponenti dixit: 'tu per antea confidebas in dicto domino tuo episcopo tuo et ecce hic armamentum in manibus meis habeo in quo confido!', arma sua denotando; statim exponens timore perculsus ad dictum hospitium, ex quo tunc per antea discesserat, festinanter affugit, quem eo inscio Nicolaus armata manu usque ad dictum hospitium fuit insecutus ipsumque exponentem in dicto hospitio denuo per hospitem receptum his verbis aggreditur: 'Maria maledicat tibi presbitero diaboli!' Exponens se cruce signans 'misereatur tui Deus!' respondit, ad que sibi exponenti iterum Nicolaus: 'misereatur tui diabolus in inferno!', et iterum eidem exponens: 'benedicat tibi Deus!', ad que denuo Nicolaus exponenti: 'benedicat tibi diabolus!', exponens vero: 'legibus et iure contra te munior!'; hincinde alteruter vicissim et respective responderunt; demum dictus Nicolaus in sinistra quandam lanceam dextra vero illius manibus suis pugionem vibrando tenens illum in dictum exponentem irruens, nisi ob concursum populi impeditus seu prohibitus fuisset, fixisset in eum. Ipse exponens, dum eum dictus Nicolaus hostiliter insequeretur, et illum sub illius brachio per eum extenso et elevato et sub ascellis eiusdem manus sue dextre, in qua tenebat pugionem predictum, quem tunc in exponentem tendere seu percutere voluisset, eum quadem securi, quam tunc a casu in terra iacentem apprehendit, vim vi repellendo percussit et vulneravit, ex quo vulnere demum post tres septimanas seu quasi diem vite sue clausit extremum.
Cum autem dictus exponens, alias quam ut premittitur, in morte dicti Nicolai culpabilis non fuerit, ymo etc. ‹valde doluerit› cupiatque in dictis suis ordinibus ministrare, a nonnullis etc. ‹tamen asseritur›; supplicatur quatenus ipsum premissorum occasione nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam contraxisse, sed premissis non obstantibus etc. ministrare ‹posse›, declarari mandare misericorditer dignemini.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens.
Videat eam dominus episcopus Nucerinus, Iul‹ianus›, committatur ordinario, si vocatis vocandis constiterit quod dictus exponens vim vi repellendo et se defendendo alias mortem evitare non valens dictum Nicolaum vulneravit, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, ii id. dec. anno quarto domini Innocentii pape viii.
77) P.A. vol. 38, fol. 251r
Rubrica: De diuersis
Asolnus Suenkonis laicus Stavantzensis diocesis ‹exponit› quod ipse olim diabolo instigante quendam presbiterum interfecit; propter quod excommunicationis incurrit sententiam in tales generaliter promulgatam, quare supplicat humiliter quatenus ipsum a dicta sententia excomunicationis et
[163] 
huiusmodi homicidii reatu absolvi misericorditer mandare dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, lul‹ianus›, episcopus Brectonoriensis, regens.
Rome id. iul. anno quinto domini Innocentii pape viii.
78) P.A. vol. 41, ff. 277r-v
Rubrica: De declaratoriis
Laurentius Arnoldi presbiter Stawangerensis diocesis ‹exponit› quod, cum ipse olim quadam die cenam seu collationem in quadam navi cum pluribus honestis viris ibidem existentibus licite peregisset ac quandam cimbam sive naviculam cum quodam famulo ipsius exponentis animo et intentione supra terram ascendendi intrasset, quidam Anundus Beronis laicus dicte diocesis naviculam huiusmodi una cum ipsis exponenti et famulo intravit, non obstante quod sepius ab ipso exponenti, ut naviculam huiusmodi non intraverit, amicabiliter fuisset requisitus, ne forsan pre nimia ebrietate, qua ipse Anundus tactus erat, naviculam istam perverteret et omnes in ea existentes submergerentur. Tandem post plura irritatoria et obiurgiosa ex parte dicti Anundi et inimicabilia verba ex parte dicti exponentis hincinde habita et facta dictus exponens ad terram ascendens Anundo percutienti petras gladio suo evaginato dixit super hiis et similibus: 'proba virilitatem tuam et noli ulcisci naviculam!', quam ipsis in medio aquarum existentibus iteratis ictibus obserraverat; cui exponenti dictus Arnoldus inquit: 'Deus te maledicat!', ad que verba ipse exponens minime advertens quondam curiam hoff vulgariter nuncupatam sitam in parochia Hambornes dicte diocesis intravit, quem exponentem dictus Anundus festine insequebatur. Postremo vero idem exponens quandam securim cum baculo de terra levavit et exiens dictam curiam quendam laboratorem de dicta curia, quem in agro respicit, salutavit dicens ei qualiter dicta navicula ab ipso Anundo inhumaniter deteriorata erat; propter quam deteriorationem ipse exponens minime inculpari volebat, sed dicto Anundo ibidem supervenienti imputari debebat, ad quod continue dictus Anundus respondit dicens: 'fateor me naviculam deteriorasse in mente diaboli!' Dictus vero exponens ipsum Anundum naviculam predictam tanquam nequam, sicut erat, lesisse respondit, cui dictus Anundus respondit animo furioso contra ipsum exponentem accedens: 'et similiter te maledictum presbiterum ledam!', exruensque dictum gladium suum dictum exponentem subito infestando. Tunc dictus exponens securim antedictam contra dictum Anundum ab ipso Anundo instigante proiecit, ex quo tamen dictus Anundus minime tactus fuit, et subito dictus Anundus gladio predicto evaginato dictum exponentem pluries in capite percutere nitebatur, volens ipsum exponentem, ut apparebat, ex dicto gladio omnino interficere. Dictus vero exponens tunc
[164] 
se defendendo et vim vi repellendo aliter fugere et mortem evadere non valens ipsum Anundum cum dicto baculo unico ictu tantum in capite percussit, ex qua quidem percussione idem Anundus, sicut Deo placuit, expiravit.
Cum autem dictus exponens in morte dicti Anundi, alias quam ut premittitur, culpabilis non fuerit, sed de ea ab intimis doluerit, prout dolet de presenti, cupiatque in omnibus suis ordinibus et altaris ministerio altissimo Domino perpetuo famulari atque ministrare, de nonnullis tamen simplicibus et iuris ignaris ac ipsius exponentis forsan emulis asseritur eundem exponentem propter premissa et illorum occasione homicidii reatum incurrisse et irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse et propterea in dictis suis ordinibus et altaris ministerio licite ministrare non posse; ad ora igitur talium et aliorum sibi forsan in futurum obloqui volentium emulorum obstruenda, supplicat humiliter Sanctitati Vestre dictus exponens quatenus ipsum propter premissa et illorum occasione nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus in omnibus suis ordinibus etiam altaris ministerio huiusmodi ministrare licite posse, alio sibi non obstante canonico, declarari misericorditer mandare dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens.
Videat eam dominus episcopus Nucerinus, Iul‹ianus›, committatur ordinario quatenus si vocatis vocandis constiterit quod exponens vim vi repellendo et se defendendo aliter mortem evadere non valens dictum Anundum percusserit, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, id. sept. anno octavo domini Innocentii pape viii.
79) P.A. vol. 44, fol. 164v
Rubrica: De diuersis formis
Johannes Elavi clericus Staffnagarensis diocesis olim diabolo instigante quendam Petrum Olavi acolitum Scharensis diocesis interfecit; propter quod exponens incurrit sententiam in tales generaliter promulgatam, a qua petit ipsum executione suorum ordinum et ad superiores ascensu perpetuo interdictis et excessu huiusmodi ac peccatis suis aliis etc. absolvi de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens,
Rome apud Sanctum Petrum, xviii kal. ian. ‹anno tertio Alexandri pape vi›.
[165] 
80) P.A. vol. 73, ff. 1135r-1136r
Rubrica: De diversis materiis
Absolutio ab homicidio. N‹icolaus› Glad‹iatoris›, taxa xiii, res. ad gratis pro Deo.
Torgillus Amundi presbiter Stavangerensis diocesis exponit quod postquam ipse alias, videlicet die mercurii octavo februarii proxime elapsi, in cena convivii dedicationis beate Virginis Marie in convivio canonicorum civitatis Stavangrensis cum pluribus tam presbiteris quam secularibus etiam utriusque sexus honestis personis quiete et pacifice cenaverat, ad quandam aliam mensam inibi contiguam amicabiliter divertit et se apud quendam artificem calsolarium, cuius notitiam et familiaritatem habebat, collocavit. Et tunc quidam Olaus Aulicus ab altera parte dicti artificis sedens eidem oratori contumeliosa sine aliqua saltim rationabili causa, sed solum eo quia ad huiusmodi mensam, in qua sacerdotes non erant, diverterat, improperavit. Cum dictus orator se ubi vellet sedere posse, cum unius saltem parietis domus possessor esset, respondit, quo responso prefatus Olavus non contentus, sed mala malis addendo plura graviora opprobriosa et iniuriosa verba versus eundem oratorem protulit, que prefatus orator in animo revolvens et ab eodem Olao male tractari et verberibus affici dubitans potius preveniens quam preveniri volens eundem Olaum quodam lapide in capite leniter tamen percussit.
Quod quidam Petrus prefati Olai socius egre ferens quodam malleo ferreo bellico dictum oratorem in latere sinistro etiam triplici veste perforata usque ad aliqualiter sanguinis effusionem percussit et vulneravit, qui sic percussus et propterea quasi extra sensum positus videns eundem Olaum aufugentem, illum insecutus fuit; non tamen eundem apprehendit, sed domum, a qua exiverat, rediit, in qua prefatum Petrum, a quo paulo ante graviter vulneratus fuerat, reperiens et ab eodem gravius offendi dubitans, non immemor iniurie ab eodem recepte, illos primos motus, qui in hominis potestate minime existunt, comprimere non valens eundem quondam Petrum a quo verisimiliter interfici dubitabat, cum minatus esset et verisimiliter iterum percuti et interfici ab eodem dubitaret, pro sua necessaria defensione quodam ense in capite percussit et vulneravit, ex quibus percussione et vulnere seu suo malo regimine vel medicorum incuria, sicut Domino placuit, infra quinque dies ab hac luce migravit.
Cum autem, Pater Sancte, prefatus orator in morte dicti defuncti, alias quam ut prefertur, culpabilis non fuerit ‹et› minime aspiraverit, sed de ea ab intimis plurimum doluerit, prout dolet de presenti, et cupiat ex magno devotionis fervore in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare, supplicatur etc. quatenus oratorem ipsum a quibuscumque sententiis censuris de penis etiam ecclesiasticis quas propter premissa incurrit homicidii reatu et excessibus huiusmodi absolvi, necnon super irregularitate per eum ex premissis contracta, quodque eidem premissis non obstantibus in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et quecumque in futurum
[166] 
sibi canonice conferenda beneficia ecclesiastica compatibilia recipere et retinere libere licite possit et valeat, cum eodem misericorditer dispensari ipsumque etc. reintegrari in contrarium facientibus non obstantibus quibuscumque mandare dignemini de gratia speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, M‹ercurius›, episcopus Balneoregiensis, regens.
Committatur Petro Calahorra, Sanctitatis Vestre penitentiario ad presens in Romana Curia residenti; fiat, M‹ercurius›.
Rome apud Sanctum Petrum, iiii non. iul. anno secundo Clementis pape vii.
Hamarensis Diocesis
81) P.A. vol. 16, fol. 187v
Rubrica: De defectu natalium
Nicolaus Finbaghi clericus Hamarensis diocesis, de presbitero genitus et soluta, petit similiter secum dispensari ut supra ‹ut possit ad omnes etiam sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etsi curam habeat animarum, obtinere›.
Fiat de speciali, Iohannes etc, ‹episcopus Saonensis, regens›. Rome apud Sanctum Marcum, vii kal. febr. anno quarto domini Pauli pape ii.
82) P.A. vol. 19, fol. 73v
Rubrica: De promotis et promouendis
Iohannes Bartholomei presbiter Roskildensis et Hamarensis diocesium olim minor annis existens post constitutionem domini Pii pape secundi, que incipit 'Cum ex sacrorum' etc, se fecit sine licentia sui ordinarii alias tamen rite, tamquam simplex etc, ad omnes sacros ordines promoveri et in ipsis, non tamen in contemptum clavium, divina celebravit officia etc. Nunc autem est etatis legitime, quare petit a sententiis suspensionis, quas propter premissa incurrit, et excessibus huiusmodi absolvi secumque super irregularitate ex premissis contracta dispensari.
Fiat de speciali, Iohannes, episcopus Saonensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, ii id. apr. anno septimo domini Pauli pape ii.
83) P.A. vol. 40, fol. 320v
Rubrica: De diuersis
Mathias Jacobi laicus Hamavensis diocesis ‹exponit› quod ipse olim suadente diabolo consanguineam uxoris sue in secundo gradu consanguinitatis pluries actu fornicario carnaliter cognovit et ex ea prolem procreavit. Cum autem, Pater Sancte, prefatus exponens de commissis viciis huiusmodi
[167] 
ab intimis doleat, supplicat humiliter Sanctitati Vestre prefatus exponens quatenus ipsum ab huiusmodi reatu incestus ac peccatis suis aliis absolvi mandare dignemini in forma.
Fiat in forma, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, ii kal. sept. anno septimo Innocentii pape viii.
84) P.A. vol. 45, ff. 401v-402v
Rubrica: De declaratoriis
Armundus Haquirin presbiter Hamarensis diocesis ‹exponit› quod, cum alias ipse quendam Olavum Coch laicum murafortis eiusdem diocesis ad fabricandum pro eo certum furnum in eius domo rogasset secumque de et super illius fabrica et pretio sive salario convenisset ipsumque salarium eidem laico illico persolvit eidemque laico terminum, infra quem fornum huiusmodi fabricare deberet, statuisset, tamen idem laicus non obstante conventione et salarii solutione ‹et› statuitione termini prefatis fabricationem huiusmodi longe ultra terminum predictum in eiusdem exponentis magnum dampnum deliberate et malitiose differebat, et insuper de premissis non contentus ad domum sive habitationem ipsius exponentis non intentione fabricationem huiusmodi proficiendi sed diabolica instigatione animo ipsum exponentem iniuriandi et mala malis aggregandi ipsumque, si potuisset, interficiendi ebrius accessit, ipso exponente non in eiusdem laici presentia sed alibi in habitatione tamen prefata constituto. Cum igitur prefato laico per familiam exponentis aliquantulum ad mentem et ad memoriam reduceretur quod ipse promissione et solutione ac dilatione et tardatione suis prefatis ipsum exponentem male decepisset, adeo quod ipse exponens de eo non bene contentus sed adversus eum premissorum occasione non immerito commotus erat, et tunc idem laicus ad iniurias imprecationes et blasfemias verbales tam contra exponentem, licet absentem, quam eius familiam presentem devenit, interrogatam tandem furibunde ubi nam esset exponens, asserens se cum eo utrumque rem agi contingeret, loqui velle et licet per familiam prefatam sepe iteratisque vicibus ei responsum misset et consultum quod ad exponentem ebrius maxime et furibundus non accederet, eo quod cum forte exponens ipse non constito sibi de ebrietate et furia eius ipsum de et super premissis forsan increparet, idem laicus ad iniurias maiores aut occisionem ipsius exponentis devenerit; tamen ipse laicus continuo magis et magis apud semetipsum male sentiens et furiens ad domum, ubi exponentem invenit, accessit stansque in hostio, ne exponens exire posset, iniurias increpationes et blasfemias prioribus longe acriores in exponentem dixit et fecit ymmo quod peius est; manum ad arma, videlicet ad quandam magnam securim, apposuit seque, ut exponentem percuteret et, si posset, interficeret, disposuit et paravit; et deinde exponens ipse volens et credens eum ita semetipsum bonis et blandis
[168] 
verbis mitigare, eum a se inter cetera amicabiliter recedere rogavit dicens quod eum amicum suum esse putaret quodque amicum pro pecuniis suis, quas ei dederat, quam similes iniurias refundi et retribui speraret rogansque eum, ut securim de suis manibus secure deponeret et dimitteret, cui respondit quod nisi certa obesset causa, inveniret et sentiret securim ipsam ab eo dimitti et deponi et continuo ipsam securim, ut exponentem aggrederetur, attigit.
Tandem exponens videns se magis crudelitatem illius potius suscitare quam benevolentiam et amicitiam sic captare, reducens etiam in memoriam dicti laici, presertim dum foret in tanta ebrietate et furia constitutus tam oculari experientia quam etiam relatione plurimorum, austeritatem attendensque nullam sibi fuge spem vimque sibi a dicto laico inferri, ex qua, nisi illam vim vi repulisset, mortis periculum inevitabiliter incurrisset, idem exponens se defendendo et vim huiusmodi vi eum moderamine tamen inculpate tutele repellendo eundem laicum in brachio eum quadam parva secure, quam pro sui corporis defensione acceperat, ad effectum, ut effugere manus illius posset, percussit, et cupiens eiusdem laici securim ab eius manibus eripiendam, ‹cum› suam securim parvam in illius magnam elevaret, ferrum a ligno ipsius parve securis exiliit et parumper in altum prosiliens retrocedit in eiusdem laici caput, et quoddam vulnus seu antiquam lesuram, iam ex negligentia vel alias ex imperitia putrefientem, licet in modico, videlicet ad rupturam cutis vel circa offendit, ex quo vulnere antiquo interius putrefacto sic aperto dictus laicus post septem dies vel circa, sicut Domino placuit, expiravit, protestans et iurans in extremis mortem, quam imminere cognovit, ex primo vulnere putrefacto infallibiliter evenisse.
Et licet idem exponens in mortem dicti laici minime aspiraverit, neque alias quam ut premittitur, in illius morte, de qua plurimum dolet, culpabilis non fuerit cupiatque in suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et beneficia ecclesiastica quecumque et qualiacumque per eum hactenus forsan obtenta et in futurum sibi canonice conferenda recipere et retinere, a nonnullis tamen simplicibus et iuris ignaris ac ipsius exponentis forsan emulis asseritur ipsum propter premissa homicidii reatum incurrisse irregularitatisque maculam sive inhabilitatis notam contraxisse; ad ora igitur talium etc. obstruenda, supplicatur etc. quatenus ipsum propter premissa nullum homicidii reatum incurrisse nullamque irregularitatis maculam sive inhabilitatis notam contraxisse, sed premissis non obstantibus in dictis ordinibus ministrare et beneficia huiusmodi recipere et retinere libere et licite posse, declarari misericorditer mandare dignemini, ut in forma.
Fiat ut infra, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; videat eam dominus F‹ranciscus› Brevius, Iulianus; committatur ordinario, ut, si vocatis vocandis sibi constiterit de assertis, declaret ut petitur.
Rome apud Sanctum Petrum, id. iul. anno quarto domini Alexandri pape sexti.
[169] 
85) P.A. vol. 48, fol. 869r
Rubrica: De defectu natalium
Turgillus Olavi scolaris Roskildensis diocesis in diocesi Hamerensi commorans petit secum dispensari super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, in prima forma de gratia speciali.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brictonoriensis, regens; et committatur episcopo Hamerensi vel eius vicario, cum orator resideat in diocesi Hamerensi; fiat, Iulianus.
Rome apud Sanctum Petrum, ii kal. augusti anno octavo domini Alexandri pape vi.
86) P.A. vol. 59. ff. 366v-367v
Rubrica: De diuersis materiis
Ab homicidis, absolutio - Villareal Tur. vii, residuum pro Deo.
Iohannes Iohannis presbiter Hamarensis diocesis exponit quod, cum alias nonnullis verbis altercatoriis inter oratorem ipsum et quendam Amundum presbiterum dicte diocesis parte ipsius Amundi provenientibus, in quadam domo ubi erant ad nuptias invitati habitis, idem orator ad domum aliam se transtulisset et quidam famulus parte eiusdem Amundi eundem oratorem quatenus ad dictam domum rediret, rogasset, idem orator minime redire velle respondit, quibus ad dicti Amundi noticiam deductis idem Amundus quatuor suis famulis armis et gladiis offensibilibus evaginatis inimicis associatus ad eundem oratorem accedens eidem oratori talia verba aut in effectu similia protulit, videlicet: 'vis tu in nomine diaboli mecum bellare?'; cui respondit idem orator: 'ego sum infirmus nec ad me spectat, cum sim presbiter, bellare'. Tandem vero nonnullis probis viris, qui eosdem separaverint, supervenientibus postquam orator huiusmodi domum exivisset ac quendam equum suum ascendisset domum suam repetens, idem Amundus eundem oratorem insequendo per collum arripuit et eum ad eandem domum reduxit ac aliquid bibere coegit, quo bibente idem Amundus eundem oratorem quodam bellico instrumento Streidztzamar vulgariter nuncupato in facie ipsum in terra prosternendo percussit; qui prostratus, cum quidam ipsius Amundi etiam famulus eundem oratorem per crines distraheret, idem orator eundem famulum similiter per crines arripuit. Amundus vero prefatus in eius malo proposito perseverans dictum oratorem denuo baculo ipso dicto Stridztzammar in capite vulneravit, quibus per nonnullos iterum separatis eidem Amundo, qui similiter quendam iuvenem quodam ictu in terram prostraverat, per eundem iuvenem postmodum digiti duo alterius manuum suarum amputati ipseque Amundus per aliquos ibidem existentes foras dictam domum expulsus a similibus minime desistere voluit, sed gladio quodam evaginato vi pugnando domum ipsam rursum ingredi presumpsit; quod videns ipse orator, qui inermis erat, timensque ab eodem Amundo ulterius offendi, quoddam instrumentum a dicto iuvene,
[170] 
ut illo, quatenus opus esset, se defenderet, recepit; quo recepto sepedictus Amundus prefatum oratorem mox invasit gladio ipso acriter percutiendo et demum illis iterum per nonnullos separatis dictoque Amundo de novo e dicta domo expulso, a casu quidam diaconus differentiam eorum ignorans supervenisset, Amundus mala malis accumulando eundem diaconum pariter invasit et illum percutere volens eidem alteram manicarum suarum gladio predicto abscisit, quibus diacono et Amundo predictis invicem propter ea pugnantibus idem diaconus eidem Amundo nonnulla vulnera citra tamen dicti oratoris auxilium, consilium vel favorem in capite intulit, qui quidem Amundus sic vulneratus, sicut Domino placuit, vitam sequenti die in mortem commutavit.
Cum autem, Pater, prefatus orator in morte dicti defuncti, quem forsan sic se defendendo, quod tamen ignorat, licet ab aliquibus ita asseratur, percussit, alias quam ut premittitur, minime culpabilis fuerit, quia tamen bonarum mentium est timere culpam, ubi culpa minime reperitur, supplicat etc. sibi super his per sedem apostolicam absolutionis debite beneficio et opportune dispensationis gratia ad cautelam misericorditer provideri, quatenus oratorem ipsum a quibuscumque sententiis, censuris et penis, quas propter premissa incurrit, presbitericidii reatu et excessibus huiusmodi hac vice ad cautelam absolvi in forma ecclesie consueta et inde sibi pro modo culpe penitentiam iniungi salutarem et alia, que de iure fucrint iniungenda, necnon super irregularitate per eum dicto modo, Pater Sancte, contracta quodque premissis non obstantibus in omnibus suis ordinibus etiam in altaris ministerio ministrare et in futurum sibi canonice conferenda beneficia ecclesiastica quocumque quot et qua sint compatibilia tamen recipere et retinere libere et licite possit et valeat, cum eodem misericorditer dispensare omnemque inhabilitatis notam aboleri, non obstante censuris et ordinibus apostolicis ceterisque etiam clausulis quibuscumque, mandare dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, M‹ercurius›, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, xii kal. aug. anno tertio Leonis pape decimi.
[171] 
Schaholtensis Diocesis.
87) P.A. vol. 18, fol. 238v
Rubrica: De defectu natalium
Thorwaldus Snorronis diaconus Schalotensis diocesis de presbitero genitus et soluta, qui similiter tacito dicto defectu ‹natalium› se fecit ad minores et subdiaconatus ordines promoveri et in ipsis ministravit, ‹petit ab excessibus huiusmodi absolvi quodque dicto defectu non obstante in suis sic susceptis ordinibus ministrare et beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura obtinere possit et valeat›.
Fiat de speciali, Philippus, episcopus Albanensis.
Rome apud Sanctum Petrum, vi kal. feb. domini Pauli pape ii anno sexto.
88) P.A. vol. 20, fol. 67r
Rubrica: De matrimonialibus
Torlenus Byernsson laicus et Ingaldris Helga Docter mulier coniuges Schaholtensis diocesis desiderant invicem matrimonialiter copulari, sed quia quarto consanguinitatis gradu invicem sunt coniuncti et huiusmodi impedimentum scientes sese pluries actu fornicario et incestuoso carnaliter cognoverunt et prolem procreaverunt; quare petunt ab huiusmodi fornicationis et incestus reatibus absolvi cum eisque dispensari, ut impedimento huiusmodi non obstante matrimonium inter se contrahi possint cum legitimatione prolis suscipiende.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, iiii kal. iul. anno primo domini Sixti pape iiii.
89) P.A. vol. 20, fol. 217v
Rubrica: De diversis formis
Frater Iohannes abbas monasterii Montissancti ordinis Sancti Victoris Schaholtensis diocesis exponit quod ipse olim quadam speciali excommunicationis sententia ligatus tamquam simplex etc. ‹et iuris ignarus› divina celebravit officia irregularitatem contrahendo; quare petit ab excessibus huiusmodi etc. absolvi secumque super irregularitate ex premissis contracta dispensari.
Fiat de speciali postquam fuerit absolutus a sententia speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viii id. iul. anno primo domini Sixti pape iiii.
90) P.A. vol. 20, fol. 299v
Rubrica: De ‹confessionalibus› perpetuis, Cupientes et sententiis generalibus
[172] 
Frater Iohannes Pauli abbas monasterii Montissancti ordinis Sancti Victoris Schaholtensis diocesis, qui similem gratiam petit ut supra ‹id est literas confessionales perpetuo duraturas›.
‹Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens›.
Rome apud Sanctum Petrum, vi id. iul. anno primo domini Sixti pape iiii.
91) P.A. vol. 25, fol. 13v
Rubrica: De matrimonialibus
Ormag Iohannis laicus et Ingeborgis Eriksdotter mulier Scaholtensis diocesis petunt cum ipsis dispensari de ‹matrimonio› contrahendo in quarto consanguinitatis gradu, quo invicem sunt coniuncti, cum legitimatione prolis exinde suscipiende.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, vii id. dec. anno sexto domini Sixti pape iiii.
92) P.A. vol. 25, fol. 13v
Rubrica: De matrimonialibus
Paulus Iohannis laicus et Solnet Beronisdeatter mulier Scaholtensis diocesis petunt cum ipsis dispensari de ‹matrimonio› contrahendo in quarto consanguinitatis gradu, quo invicem sunt coniuncti, cum legitimatione prolis exinde suscipiende.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, vii icl. dec. anno sexto domini Sixti pape iiii.
93) P.A. vol. 25. fol. 180r
Rubrica: De uberiori
Sigwardus Iohannis presbiter Scaholtensis diocesis, cum quo alias super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, ut eo non obstante defectu ad omnes posset ordines promoveri, per suum ordinarium vigore indulti apostolici eidem ordinario super hoc a sede apostolica concessi extitit dispensatum, cuius dispensationis vigore se fecit ad dictos ordines promoveri, ‹petit› quatenus, ut eo non obstante defectu quodcumque beneficium ecclesiasticum obtinere possit, etiam si curam habeat animarum, secum dispensare mandare dignemini.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, vii id. dec. anno sexto domini Sixti pape iiii.
94) P.A. vol. 25, fol. 180r
Rubrica: De uberiori
Haldorus Pauli diaconus Scaholtensis diocesis, cum quo alias super defectu natalium, quem patitur de soluto genitus et soluta, quod huiusmodi non
[173] 
obstante defectu posset ad omnes ordines promoveri minores et sacros subdiaconatus et diaconatus ordines, per bone memorie dominum Simonem tunc episcopum Schaholtensem auctoritate apostolica sibi super hoc generaliter concessa fuit auctoritate predicta misericorditer dispensatum, cuius dispensationis vigore se fecit per episcopum Gardensem catholicum gratiam et communionem sedis apostolice habentem vigore certarum litterarum dimissorialium dicti sui ordinarii ad dictos ordines successive alias tamen rite promoveri et in illis ministravit, ‹petit› quod dicto non obstante defectu possit ad presbiteratus ordinem promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere, dispensari mandare dignemini.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, titularis Sancti Petri ad Vincula.
Rome apud Sanctum Petrum, xiiii kal. ian. anno sexto domini Sixti pape iiii.
95) P.A. vol. 42, fol. 47v
Rubrica: De matrimonialibus
Wifusus Elendi laicus et Cecilia Eviolni mulier Schalotensis diocesis petunt cum ipsis dispensari de ‹matrimonio› contrahendo in quarto consanguinitatis gradu cum legitimatione prolis exinde suscipiende.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens. Rome apud Sanctum Petrum, kal. ian. domini Alexandri pape vi anno primo.
96) P.A. vol. 42, fol. 48r
Rubrica: De matrimonialibus
Enerus Eyolni laicus et Holmfrider Elendi mulier Schalotensis diocesis petunt cum ipsis dispensari de ‹matrimonio› contrahendo in quarto consanguinitatis gradu cum legitimatione prolis exinde suscipiende.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, episcopus Brethonoriensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, kal. ian. domini Alexandri pape vi anno primo.
Orkadiensis Diocesis
97) P.A. vol. 6, fol. 138v
Rubrica: De defectu natalium
Thomas Suterland scolaris Orkadiensis diocesis ‹petit quatenus secum›, ut ad omnes etiam sacros ordines et beneficium cum cura etc. ‹promoveri possit›, dispensare misericorditer dignemini.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, vii id. feb. anno tercio ‹domini Calixti pape iii›.
[174] 
98) P.A. vol. 6, fol. 292r
Rubrica: De matrimonialibus
Thomas Morus laicus et Elisabeth Perison mulier coniug‹es› Orkadiensis diocesis ‹petunt›, quod ipsi olim ignorantes quod tertio et quarto gradibus consanguinitatis et affinitatis invicem sunt coniuncti seu se attinent, ut dicto impedimento non obstante in eorum matrimonio sic contracto licite remanere possint etc. prolemque etc. ‹suscipiendam legitimam decernendo›, misericorditer mandare dignemini.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis; item supradicti, videlicet Thomas et Elizabeth, petunt litteras declaratorias super tertio etc.; fiat in forma, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, iii id. febr. anno tertio ‹domini Calixti pape iii›.
99) P.A. vol. 6, fol. 399r
Rubrica: De uberioribus
Nicolaus Tulach presbiter in ecclesia Rossena Orkadiensis diocesis, perpetuus capellanus et beneficiatus ‹petit› quatenus sibi, cum quo dudum super defectu natalium de soluto genito et soluta, ‹ut› ad omnes ordines promoveri et beneficium etiam curatum recipere valeret, fuit dispensatum auctoritate apostolica et sic ad omnes ordines promotus et dictam perpetuam vicariam cum cura canonice assecutus fuit, de cuius fructibus commode substentari non potest, ut unum aliud beneficium compatibile, etiam si canonicatus cum prebenda collegiate ecclesie fuerit, recipere possit et ex causa permutationis etc. ut supra in prima forma dispensare dignemini de gratia uberiori.
Fiat de speciali ut petitur, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome apud Sanctum Petrum›, ii id. oct. anno primo ‹domini Calixti pape iii›.
100) P.A. vol. 12, fol. 155 v
Rubrica: De defectu natalium
Thomas Scot scolaris Orkadiensis diocesis de presbitero et soluta genitus petit similem gratiam sibi fieri, ‹ut ad omnes ordines promoveri et beneficium cum cura vel sine cura obtinere possit›.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, v kal. iul. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
101) P.A. vol. 12, fol. 163v
Rubrica: De defectu natalium
Item similem gratiam facientes Mauricio Jacobi scolari clerico Orkadiensis diocesis de presbitero genito et soluta, ‹qui petit secum dispensari, ut non obstante defectu ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et beneficium
[175] 
ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere›. Fiat de speciali, Iul‹ianus› etc, ‹abbas Sancti Sebastiani, regens›. Rome, iiii id. sept. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
Sodorensis Diocesis
102) P.A. vol. 2bis, fol. 211v
[Ingen rubrikkangivelseֽ
Exponitur Sanctitati Vestre pro parte devotorum Dugalli Macmancilli Gillacollorum Margilla, Patrille et Donaldi Margilla Spick Macnil Magyllayn laicorum Sodorensis diocesis presentium in curia quod ipsi olim ex devotione promiserunt seu voverunt in regnis Castelle seu Portugalie contra Sarracenos pugnare et ad cuius promissi seu voti complementum predicti oratores de insulis regni Scotie transeundo per Ispaniam, ubi prelium contra Sarracenos habere non pot‹entes›, usque ad civitatem Cepte inclusive super marchias Sarracenorum animo et intentione promissum eorum huiusmodi complendi accesserunt, prout in literis capitanei armorum regis Portugalie, gubernatoris predicte civitatis Cepte, luculenter demonstrare possunt ‹et› plenius continetur.
Verum, Reverentissime Pater, tempore, quo dicti oratores in prefata civitate Cepte per mensem existentes et ultra, crediderant promissum eorum complevisse; treuge ad tempus, ad quod predicti oratores sine stipendio, cum de propriis non habuerant, expectare non poterant, inter capitaneum predictum et Sarracenos facte fuerant, propter quas complementum huiusmodi promissi, quod nec ‹quoad› ultramarinam nec Iherosolomitanam fuerat, nisi ipsi tres soli contra exercitum Sarracenorum pugnare voluissent, quod temerarium esset et contra treugas regis, habere non poterant.
Dubitant tamen, licet ab aliquibus asseratur se votum huiusmodi complevisse, ad ipsius observanciam premissis non obstantibus obligari. Recurrunt igitur ad pedes Reverentissime Paternitatis Vestre humiliter supplicando quatenus pii patris more paterno compat‹i›entes affectu et eis gratiam facientes specialem quatenus omnibus et singulis dominis literarum Sacre Penitentiarie scriptoribus, registratoribus, sigillatoribus ceterisque officialibus vestris committere et mandare dignemini, ut literas super huiusmodi promissi seu voti commutatione necessarias et oportunas, nisi tantum predicti oratores voto huiusmodi astricti reperiantur, expediant et expediri faciant gratis pro Deo, cum ipsi adeo pauperes sint quod unde sibi panes emere possunt non habeant, quod parati sunt iurare, quodque predicti oratores li‹n›guam preter vulgare suum, quod vix a quatuor personis romane curie intelligitur, loqui nesciunt, attento etc. quod per ipsos non stetit, quando promissum huiusmodi adimplevissent.
Fiat ut infra; mihi videtur, quod possit signari per fiat de speciali, ex quo fecerunt quatenus solverunt, et per eos non stetit; et commutetur in alia opera pietatis; si vultis datis gratis ut petunt; pendet in voluntate Vestre
[176] 
Reverentissime Paternitatis; videant tamen correctores, si casus iste est in potestate summi penitentiarii.
Florentie, iii kal.apr.anno xi domini Eugenii pape iiii.
103) P.A. vol. 4. fol. 41v
Rubrica: Super defectu natalium
Machabeo Cristini clerico Sodorensis diocesis de ‹presbitero et soluta genito, qui petit secum dispensari, ut non obstante dicto defectu ad omnes etiam sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura obtinere possit›.
Fiat, D‹ominicus›, ‹Sancte Crucis›.
Rome, viii kal. aug. anno quarto domini Nicolai pape v.
104) P.A. vol. 4, fol. 99r
Rubrica: De defectu natalium
Moritio Gilberti clerico Sodorensis diocesis de soluto et soluta genito, ut eo non obstante defectu ad omnes ordines promoveatur et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat, ‹sit ei› dispensatio.
Et si placet quod litere ubique gratis pro Deo expediantur, quia paratus de paupertate iurare: fiat si iurat, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome, vi id. feb. anno sexto domini Nicolai pape v.
105) P.A. vol. 4, fol. 157v
Rubrica: Super defectu natalium
Berno Nigelli clerico Sodorensis diocesis de presbitero et soluta genito, ut etiam similem gratiam ut supra facientes in omnibus et per omnia ‹eo non obstante defectu ad omnes ordines promoveri necnon ecclesiasticum beneficium obtinere possit, sit ei dispensatio›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome, viiii kal. apr. anno septimo domini Nicolai pape v.
106) P.A. vol. 6, fol. 64v
Rubrica: De defectu natalium
Item pro parte Forfici Mikael clerici Sodorensis diocesis, cum quo dudum, ut defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, non obstante ad minores ordines promoveri et beneficium sine cura obtinere possit, ordinaria auctoritate extitit dispensatum, ‹petitur› quatenus sibi specialem gratiam facientes, ut eo non obstante defectu ad omnes sacros et presbiteratus ordines possit promoveri et beneficium etiam curatum etc,
[177ֽ
ut supra ‹obtinere valeat, misericorditer dispensari dignemini de gratia speciali›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome apud Sanctum Petrum›, iii id. dec. anno primo ‹domini Calixti pape iii›.
107) P.A. vol. 6, fol. 68r
Rubrica: De defectu natalium
Item pro parte Donaldi Mkenan clerici Sodorensis diocesis de presbitero geniti et soluta ‹supplicatur quatenus cum eo› ut eo non obstante defectu ad omnes ordines ‹promoveri› et beneficium etc. ‹ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat, misericorditer dispensari dignemini de gratia speciali›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome apud Sanctum Petrum›, iii kal. mart. anno primo ‹domini Calixti pape iii›.
108) P.A. vol. 6, fol. 68v
Rubrica: De defectu natalium
Item pro parte Augusii Augusii scolaris Sodorensis diocesis de presbitero et soluta geniti ‹petitur quatenus cum eo›, ut eo non obstante defectu ‹ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat, misericorditer dispensari dignemini de gratia speciali›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome apud Sanctum Petrum›, iiii id. mart. anno primo ‹domini Calixti pape iii›.
109) P.A. vol. 6, fol. 69v
Rubrica: De defectu natalium
Beatissime Pater: Cum devotus orator vester Dugaldus Doncain Macwlken clericus Sodorensis diocesis de presbitero genitus et soluta desideret ad omnes et presbiteratus ordines promoveri et in eisdem perpetuo altissimo famulari, supplicat Sanctitati Vestre dictus Dulgadus quatenus sibi specialem gratiam facientes, ut defectu huiusmodi non obstante ad omnes sacros et presbiteratus ordines possit promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit, dispensari dignemini de gratia speciali.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
‹Rome apud Sanctum Petrum›, xvii kal. apr. anno primo ‹domini Calixti pape iii›.
[178ֽ
110) P.A. vol. 6, fol. 241 v Rubrica: De matrimonialibus
Item pro parte Nemee Carmati Ade laici et Mariocte filie Odonis Ade mulieris Sodorensis diocesis ‹petitur›, ut matrimonium, quod ipsi ex certis causis invicem contrahere desiderant, sed quia duplici quarto et quinto consanguinitatis gradu se invicem attinent et hoc impedimentum scientes pluries se actu fornicario cognoverunt ac prolem procrearunt, desiderium eorum etc. ‹adimplere non possunt›, quatenus eos a dicto incestu absolvere et non obstante dicto impedimento licite contrahere possint etc. prolem etc. ‹suscipiendam legitimam decernendo, misericorditer dispensare dignemini›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. iul. anno secundo ‹domini Calixti pape iii›.
111) P.A. vol. 6, fol. 24lv Rubrica: De matrimonialibus
Item pro parte Christini Donaldi Ade et Affriae filie Duslebi Bernardi mulieris Sodorensis diocesis ‹petitur›, ut matrimonium, quod ipsi ex certis causis inter se contrahere desiderant, sed quia quarto et quarto consanguinitatis gradibus se attinent et huiusmodi impedimentum scientes sese carnaliter cognoverunt, desiderium eorum etc. ‹adimplere non possunt›, ut supra ‹eos a dicto incestu absolvere et non obstante dicto impedimento licite contrahere possint prolem suscipiendam legitimam decernendo, misericorditer dispensare dignemini›.
Fiat de speciali, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, xi kal. iul. anno secundo ‹domini Calixti pape iii›.
112) P.A. vol. 6, fol. 241 v Rubrica: De matrimonialibus
Item pro parte Celestini Donaldi MicDubfige laici et Mariote Dugaldi mulieris Sodorensis diocesis ‹petitur›, matrimonium, quod ipsi ex certis causis contrahere desiderant, et presertim quia non ignorantes se duplici tertio affinitatis gradibus fore coniunctos sese pluries in actu fornicario cognoverunt, prole subsecuta, quod nisi per Sanctitatem Vestram dispensetur, ut contrahere possint, gravia scandala etc. ‹generentur›, ut non obstante dicto impedimento licite iuxta morem patrie contrahere possint prolemque susceptam vel suscipiendam etc. ‹legitimam decernendo›, dispensare dignemini de speciali et expresso.
Fiat de speciali et expresso, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, vi kal. Iul. anno secundo ‹domini Calixti pape iii›.
[179ֽ
113) P.A. vol. 6, fol. 241 v
Rubrica: De matrimonialibus
Item pro parte Colini Lachlanni McGilleoyn laici et Mor Pauli Sodorensis diocesis ‹petitur›, matrimonium, quod ipsi desiderant simul contrahere, sed quia ipsi non ignorantes se duplici secundo et tertio ac duplici tertio necnon et duplici quarto affinitatis gradibus fore coniunctos pluries in actu fornicario sese cognoverunt, prole inde secuta etc, ut in precedenti, ‹quod nisi per Sanctitatem Vestram dispensetur, ut contrahere possint, gravia scandala generentur, ut non obstante dicto impedimento› licite contrahere possint ‹prolemque susceptam vel suscipiendam legitimam decernendo, dispensare dignemini de speciali et expresso›.
Fiat de speciali et expresso, D‹ominicus›, Sancte Crucis.
Rome apud Sanctum Petrum, iiii id. iul. anno secundo ‹domini Calixti pape iii›.
114) P.A. vol. 8, fol. 19v
Rubrica: De matrimonialibus
Iohannes Brici et Affrita filia Pauli Sodorensis diocesis scientes se quarto et quarto consanguinitatis gradu coniunctos se actu fornicario cognoverunt, et cum desiderent copulari, supplicant ‹quatenus›, ut hoc non obstante eorum desiderium adimplere possint, dispensare dignemini, prolem etc. ‹suscipiendam legitimam decernendo›.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina - P‹etrus› Brunecho. Senis, vi non. mart. anno secundo Pii pape ii.
115) P.A. vol. 10, fol. 250r
Rubrica: De defectu natalium
Duncanus Celestini clericus Sodorensis diocesis de soluto et soluta genitus petit secum dispensari, ut ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit.
Fiat de speciali, ‹Philippus Sancti Laurentii in Lucina›.
Rome, xv kal. febr. anno tertio domini Pii pape ii.
116) P.A. vol. 10, fol. 251r
Rubrica: De defectu natalium
Dominicus Nigelle clericus Sodorensis diocesis de presbitero et soluta genitus petit similem gratiam sibi fieri, ‹id est secum dispensari, ut ad omnes ordines promoveri et beneficium cum cura vel sine cura obtinere possit›.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, x kal. febr. anno tertio domini Pii pape ii.
[180] 
117) P.A. vol. 10, fol. 254v
Rubrica: De defectu natalium
Iohannes Tormete clericus Sodorensis diocesis de soluto et soluta genitus petit secum dispensari, ut eo non obstante ad omnes sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, vi id. mart. anno tertio domini Pii pape ii.
118) P.A. vol. 10, fol. 343v
Rubrica: De confessionalibus perpetuis
Nobilis Iohannes de Yla et Elizabeth eius uxor Sodorensis diocesis petunt perpetuam ‹literam confessionalem›.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, non. apr. anno tertio domini Pii pape ii.
119) P.A. vol. 11, fol. 82v
Rubrica: De matrimonialibus
Adampuanus Colini laicus et Mariota Donaldi laici coniuges Sodorensis diocesis scientes se tertio et quarto consanguinitatis gradibus invicem fore coniunctos matrimonium inter se contraxerunt et consumarunt; petunt igitur absolvi a sententiis, quas ex premissis incurrerunt, et secum dispensari, ut matrimonium inter se de novo contrahere possint, cum legitimatione prolis.
Fiat de speciali, P‹hilippus›; et componat cum datario, G‹aleottus› prothonotarius de Oddis, regens; et concedantur eisdem litere declaratorie super tertio gradu consanguinitatis; fiat, G‹aleottus›.
Rome, xii kal. iul. anno quinto domini Pii pape ii.
120) P.A. vol. 11, fol. 305r
Rubrica: De defectu natalium
Colinus Dominici clericus Sodorensis diocesis de presbitero et soluta genitus, item Dominicus Dominici etiam clericus dicte diocesis de presbitero genitus et soluta, petunt in omnibus et per omnia similem gratiam sibi fieri, ‹id est secum dispensari, ut eo non obstante ad omnes possint promoveri ordines et beneficium cum cura vel sine cura obtinere›.
Fiat de speciali pro utroque, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, xvi kal. maii anno quinto domini Pii pape ii.
121) P.A. vol. 11, fol. 314r
Rubrica: De defectu natalium
Donaldus Donaldi acoliti Sodorensis diocesis de presbitero et soluta genitus
[181] 
petit secum dispensari, ut eo non obstante ad omnes possit promoveri ordines et beneficium cum cura vel sine cura obtinere.
Fiat de speciali, G‹aleottus› prothonotarius de Oddis, regens.
Rome, iiii non. iun. anno quinto domini Pii pape ii.
122) P.A. vol. 12, fol. 33r
Rubrica: De matrimonialibus
Rodericus Macloide laicus Sodorensis diocesis et Marcella filia Celestini de Insulis Rossensis diocesis quarto consanguinitatis gradu coniuncti desiderantes invicem matrimonialiter copulari petunt secum dispensari, ut eorum desiderium adimplere possint, cum legitimatione prolis.
Fiat de speciali, Iul‹ianus›, abbas Sancti Sebastiani, regens.
Rome, xiii kal. sept. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
123) P.A. vol. 12, fol. 157r
Rubrica: De defectu natalium
Augustinus Celestini Sodorensis diocesis de presbitero et soluta genitus petit similem gratiam sibi fieri, ut ad omnes ordines promoveri et beneficium cum cura vel sine cura obtinere possit.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome, viii kal. iul. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
124) P.A. vol. 12, fol. 160r
Rubrica: De defectu natalium
Item similem gratiam facientes Iohanni Ilay clerico Sodorensis diocesis de presbitero genito et soluta ut supra ‹ut non obstante defectu ad omnes sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit›.
Fiat, Iul‹ianus›, abbas Sancti Sebastiani, ‹regens›.
Rome, vi kal. aug. ‹anno primo domini Pauli pape ii›.
125) P.A. vol. 15, fol. 37v
Rubrica: De matrimonialibus
Torniotus Patricii laicus et Mariota Iohannis mulier diocesis Sodorensis; olim dictus exponens sciens et ipsa Mariota ignorans quod dictus Torniotus quandam aliam mulierem eidem Mariote quarto et quarto consanguinitatis gradibus coniunctam actu fornicario carnaliter pluries cogn‹ov›erat, sese pluries actu fornicario cognoverunt, prole subsecuta; nunc autem desiderant matrimonium contrahere invicem, quare petunt absolvi ab huiusmodi reatu incestus et dispensari, ut non obstante quod sunt quarto et quarto
[182] 
affinitatis gradibus ‹coniuncti› contrahere inter se possint matrimonium cum legitimatione prolis suscepte, si qua sit, et suscipiende.
Fiat de speciali et expresso, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome apud Sanctum Marcum, xiiii kal. maii anno tertio domini Pauli pape ii.
126) P.A. vol. 15, fol. 249v
Rubrica: De uberiori
Thomas Iohannis clericus Sodorensis diocesis, cum quo dudum super defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, ut eo non obstante defectu ad omnes ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeret, fuit secum auctoritate apostolica dispensatum, petit uberiorem gratiam, ut unum aliud beneficium dicto defectu non obstante quidem obtinere possit compatibile cum primo obtinendum, etiam si in cathedrali aut metropolitana citra tamen canonicatum et prebendam in eisdem; si vero in eo beneficiatum fuerit, illud retinere valeat cum clausula permutandi.
Fiat de speciali ut petitur, Philippus Sancti Laurentii in Lucina. Si ex fructibus primi beneficii, quod cum vigore prime dispensationis ‹obtinuit›, commode vivere non possit.
Rome apud Sanctum Marcum, vii id. maii domini nostri Pauli pape ii anno tertio.
127) P.A. vol. 15, fol. 271r
Rubrica: De defectu natalium
Dominicus Dominici clericus Sodorensis diocesis de presbitero genitus et soluta etc. ‹petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium ad omnes sacros ordines promoveri possit et beneficium ecclesiasticum cum cura obtinere›.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina.
Rome apud Sanctum Marcum, xv kal. maii domini nostri Pauli pape ii anno tertio.
128) P.A. vol. 15, fol. 271v
Rubrica: De defectu natalium
Thomas Iohannis clericus Sodorensis diocesis petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium, quem patitur de presbitero genitus et soluta, ad omnes sacros ordines promoveri possit et beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura obtinere.
Fiat de speciali, Philippus Sancti Laurentii in Lucina; et committatur uni episcopo in Romana curia, cum ibidem sit presens; fiat, Philippus.
Rome apud Sanctum Marcum, vii kal. maii domini nostri Pauli pape ii anno tertio.
[183] 
129) P.A. vol. 15, fol. 279r
Rubrica: De defectu natalium
Iohannes Lachlanni MacFyngone clericus Sodorensis diocesis olim tacito defectu natalium, quem patitur de nobili et coniugata genitus, se fecit clericali caractere insigniri, alias tamen rite; petit ab excessu huiusmodi absolvi secumque dispensari, ut ad omnes ordines sacros promoveri possit et beneficium ecclesiasticum, et si curam habeat animarum, obtinere dicto non obstante defectu.
Fiat de speciali, Symon, archiepiscopus Antibarensis, regens.
Rome apud Sanctum Marcum, vii id. aug. domini Pauli pape ii anno tertio.
130) P.A. vol. 15. fol. 295v
Rubrica: De ‹confessionalibus› perpetuis
Regnaldus Iohannis presbiter Sodorensis diocesis ‹petit litteras confessionales ad› perpetuum ‹duraturas›.
Fiat de speciali, Philippus ‹Sancti Laurentii in Lucina›.
Rome apud Sanctum Marcum, viii id. maii domini Pauli pape ii anno tertio.
131) P.A. vol. 16, fol. 194r
Rubrica: De defectu natalium
Colinus filius Iohannis Hectoris scolaris Sodorensis diocesis de presbitero genitus et soluta, quarto et quarto consanguinitatis gradibus coniunctis, ‹petit cum ipso dispensari, ut dicto impedimento non obstante ad omnes sacros ordines promoveri possit et beneficia ecclesiastica obtinere›.
Fiat de speciali, Iohannes, abbas Sancti Bernardi Val., regens.
Rome apud Sanctum Marcum, xii kal. iul. domini Pauli pape ii anno quarto.
132) PA. vol. 16, fol. 194r
Rubrica: De defectu natalium
Cristinus filius Odoni MacGarga clericus dicte ‹Sodorensis› diocesis de presbitero genitus et soluta ‹petit cum ipso dispensari, ut dicto impedimento non obstante ad omnes sacros ordines promoveri possit et beneficia ecclesiastica obtinere›.
Fiat de speciali, Iohannes, abbas Sancti Bernardi Val., regens.
Rome apud Sanctum Marcum, xii kal. iul. domini Pauli pape ii anno quarto.
[184ֽ
133) P.A. vol. 17, fol. 40v
Rubrica: De matrimonialibus
Wilhelmi Machleoyd laicus et Magna filia Lachlavici Macgillroy mulier coniuges Sodorensis diocesis olim scientes se tertio et quarto ac duplici quarto affinitatis gradibus invicem se attinere matrimonium inter se per verba de presenti publice contraxerunt et consumarunt ac prolem procrearunt, quare petunt a sententia excommunicationis, quam propter ea incurrerunt, absolvi secumque dispensari, ut impedimento huiusmodi non obstante in eodem matrimonio remanere possint cum legitimatione prolis suscepte et suscipiende.
Fiat de speciali et componat cum datario, Iohannes, episcopus Albanensis; item litteras declaratorias ‹domini› Clementis ‹pape vi› eis oportunas in forma; fiat, Philippus ‹Sancti Laurentii in Lucina›.
Rome apud Sanctum Petrum, non. iul. domini Pauli pape ii anno quinto.
134) P.A. vol. 17, fol. 173r
Rubrica: De defectu natalium
Cristinus Celestini clericus Sodorensis diocesis de soluto genitus et soluta etc. ut supra ‹petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium, quem patitur, ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat› in prima forma.
Fiat de speciali, Philippus, episcopus Albanensis.
Rome apud Sanctum Petrum, vi non. iul. domini Pauli pape ii anno quinto.
135) P.A. vol. 17. fol. 173r
Rubrica: De defectu natalium
Dugaldus Dugaldi scolaris Sodorensis diocesis de presbitero professo et soluta genitus ‹petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium, quem patitur, ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat in prima forma›.
Fiat de speciali, Philippus, episcopus Albanensis.
Rome apud Sanctum Petrum, non. iul. domini Pauli pape ii anno quinto.
136) PA. vol. 17, fol. 173r
Rubrica: De defectu natalium
Harmachus filius Dominici clericus dicte ‹Sodorensis› diocesis de presbitero et soluta genitus ‹petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium, quem patitur, ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et
[185] 
beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat in prima forma›.
Fiat de speciali, Philippus, episcopus Albanensis.
Rome apud Sanctum Petrum, non. iul. domini Pauli pape ii anno quinto.
137) P.A. vol. 17, fol. 173r
Rubrica: De defectu natalium
Andreas Andree clericus Sodorensis diocesis de presbitero genitus et soluta ‹petit secum dispensari, ut eo non obstante defectu natalium, quem patitur, ad omnes etiam sacros ordines promoveri possit et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere valeat› in prima forma.
Fiat de speciali, Philippus, episcopus Albanensis.
Rome apud Sanctum Petrum, non. iul. domini Pauli pape ii anno quinto.
138) P.A. vol. 19, fol. 50v
Rubrica: De defectu natalium
Patricius Finlai scolaris Sodorensis diocesis de presbitero monacho professo ordinis sancti Benedicti genitus et soluta, qui similiter ‹non obstante dicto defectu natalium› petit promoveri et beneficium cum cura obtinere ‹in prima forma›.
Fiat de speciali, Iohannes, episcopus Saonensis, regens.
Rome apud Sanctum Marcum, iii non. ian. domini Pauli pape ii anno septimo.
139) PA. vol. 20, fol. 250v Rubrica: De defectu natalium
Negellus Paturi Marcthomays clericus Sodorensis diocesis de soluto genitus et soluta, qui similiter petit secum dispensari ut supra ‹ut ad omnes etiam sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum, obtinere possit› in prima forma.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. aug. anno primo domini Sixti pape iiii.
140) P.A. vol. 20, fol. 250v
Rubrica: De defectu natalium
Similem gratiam facientes Iohanni Laclam Macimirich clerico ‹Sodorensis› diocesis de soluto et soluta genito etc. ut supra ‹ut ad omnes etiam sacros ordines promoveri et beneficium ecclesiasticum, etiam si curam habeat animarum,
[186] 
obtinere possit in prima forma›.
Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, viii kal. aug. anno primo domini Sixti pape iiii.
141) P.A. vol. 20, fol. 261v
Rubrica: De uberiori
Colinus Iohannes Hectoris Magillicen. clericus Sodorensis diocesis de presbitero genitus et soluta, cum quo fuit secum dispensatum primo auctoritate ordinaria et deinde auctoritate apostolica, quarum dispensationum vigore quoddam beneficium cum cura obtinuit, ex quibus fructibus commode vivere non potest, quare petit uberiorem gratiam, ut unum aliud beneficium ecclesiasticum compatibile obtinere possit, etiam si in cathedrali etc. et cum clausula permutandi etc.
Fiat de speciali ut petitur, Laurentius, episcopus Aretinensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, ii kal. aug. anno primo domini Sixti pape iiii.
142) P.A. vol. 20, fol. 261v
Rubrica: De uberiori
Cristinus Prioris clericus Sodorensis diocesis de presbitero monacho professo ordinis Cisterciensium genitus et soluta, cum quo fuit secum alias dispensatum auctoritate apostolica etc., vigore cuius se fecit clericali caractere insigniri, quare petit uberiorem gratiam, ut, si ex fructibus primi beneficii, quod tunc vigore prime dispensationis obtinere contigerit, commode vivere non potest, unum aliud beneficium ecclesiasticum compatibile cum primo obtinendo etc. obtinere possit, etiam si in cathedrali etc. et cum clausula permutandi etc.
Fiat de speciali ut petitur, Laurentius, episcopus Aretinensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, ii kal. aug. anno primo domini Sixti pape iiii.
143) P.A. vol. 21, fol. 7r
Rubrica: De matrimonialibus
Similem gratiam facientes Eugenio Donaldi Lachlanni Macgolleom laico Sodorensis diocesis et Mariette Regnaldi mulieri Ergadiensis diocesis, qui quarto consanguinitatis et quarto affinitatis gradibus invicem sunt coniuncti et se attinent et contrahere volunt.
Fiat de speciali, Laurentius, episcopus Aretinus, regens; et cum litteris declaratoriis eis necessariis in forma; fiat.
Rome apud Sanctum Petrum, iii id. sept. domini Sixti pape iv anno secundo.
[187] 
144) P.A. vol. 21, fol. 179v
Rubrica: De defectu natalium
Iohannes Hectais scolaris Sodorensis diocesis de coniugato genitus et soluta, qui similiter petit secum dispensari in prima forma ‹ut promoveri et beneficium ecclesiasticum cum cura vel sine cura obtinere possit›. Fiat de speciali, A‹ntonius›, episcopus Lunensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, vii kal. sept. domini Sixti pape iv anno secundo.
145) P.A. vol. 21, fol. 187r
Rubrica: De defectu natalium
Item similem dispensationem Nigello Clerici scolari Sodorensis diocesis de diacono et soluta genito concedere dignemini ut non obstante dicto defectu natalium ad omnes ordines promoveri et beneficium ecciesiasticum cum cura vel sine cura obtinere possit.
Fiat de speciali, A‹ngelus›, episcopus Balneoregensis, regens.
Rome apud Sanctum Petrum, id. apr. domini Sixti pape iv anno secundo.


1. Tekst som er markert med ‹…› viser tekst som ikke står i manuskriptet, men som er lagt til i forbindelse med transkriberingen. På steder hvor skriveren har utelatt deler av fastere formler, har vi gjerne hentet våre formuleringer fra tilsvarende supplikker hvor den protokollerte teksten er mer fullstendig.
2. Recipere et retinere er trolig en dublett i forhold til samme ordlyd i påfølgende setningsledd.
3. Rettet fra redderet.
4. cum ipso er en dublett. Dispensari viser til cum eo direkte etter quatenus.
5. I originalen feilstavet som degtum.
6. I originalen feilstavet som clautello.
7. Her skulle man forventet ei.
8. Trolig i betydningen removit.
9. Originalens uførståelige rariebat er muligens en feilskrift for veniebat .